Κατηγοριοποιώντας όλες τις ερωτήσεις καταφύγαμε στην κτηνίατρο – ιολόγο Ολγα Μαγγανά – Βουγιούκα, μια επιστήμονα που γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα στη χώρα μας το συγκεκριμένο αντικείμενο...
Αξίζει μόνο να αναφερθεί ότι η κ. Μαγγανά ήταν μέχρι πρόσφατα, που συνταξιοδοτήθηκε, η διευθύντρια του Ινστιτούτου Λοιμωδών και Παρασιτικών Νοσημάτων, του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης.
Ιδού «συμπυκνωμένες» όλες οι απαντήσεις της στα ερωτήματα που της θέσαμε:
Η λύσσα είναι μία από τις ζωοανθρωπονόσους με θανατηφόρο κατάληξη και οφείλεται σε ιό που μεταδίδεται κυρίως με το δάγκωμα από μολυσμένο ζώο.
Αλλοι τρόποι μετάδοσης είναι από τους βλεννογόνους (στόμα κ.λπ.) από τον κερατοειδή (μάτι) ή αναπνέοντας σταγονίδια που περιέχουν τον ιό...
Η λύσσα μεταδίδεται με τα μολυσμένα κατοικίδια σαρκοφάγα (σκύλους, γάτες), με τα μολυσμένα άγρια ζώα (αλεπούδες, λύκους, τσακάλια, κ.λπ.) και με τις μολυσμένες αιματοφάγες και εντομοφάγες νυχτερίδες.
Κάθε χρόνο παγκόσμια έχουμε περισσότερα από 55.000 ανθρώπινα κρούσματα, αν και το τελευταίο ανθρώπινο περιστατικό στη χώρα μας ήταν το 1970.
Το τελευταίο θετικό περιστατικό σε ζώα ήταν στην περιοχή του Εβρου το 1987, σε ένα ανεμβολίαστο κυνηγόσκυλο το οποίο δαγκώθηκε από λυσσασμένο ζώο στην Τουρκία, όπου είχε πάει για κυνήγι.
Δυστυχώς όμως, τα περιστατικά λύσσας στις γειτονικές μας χώρες όλο και πληθαίνουν:
Το 2ο τρίμηνο του 2011 η Ευρώπη είχε 1.325 θετικά περιστατικά σε ζώα και 1 σε άνθρωπο, η Τουρκία είχε 90 θετικά περιστατικά σε ζώα, η Βουλγαρία είχε 1 θετικό περιστατικό σε ζώο, η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας είχε 5, ενώ η Ρουμανία είχε 45 θετικά περιστατικά σε ζώα και 1 ανθρώπινο περιστατικό τον περασμένο Αύγουστο!
Στις 17 Νοεμβρίου του 2011 βρέθηκε μια λυσσασμένη αλεπού στο χωριό Σελέμι, στο Γευγελί της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Ηταν σε απόσταση... μόλις 300 μέτρων από τα σύνορά μας!
Ο κίνδυνος εισόδου του νοσήματος στη χώρα μας είναι ιδιαίτερα μεγάλος.
Το μέτρο που κυρίως κατόρθωσε να διατηρήσει τη χώρα μας «ελεύθερη λύσσας» από το 1988, ήταν το πρόγραμμα εμβολιασμού όλων των δεσποζόμενων σαρκοφάγων, σε βάθος 30 χιλιομέτρων κατά μήκος των συνόρων μας.
Ακόμα και σήμερα, το σημαντικότερο μέτρο αντιμετώπισης είναι ο προληπτικός εμβολιασμός των δεσποζόμενων σκύλων και γατών.
Τα χρησιμοποιούμενα εμβόλια είναι πλέον νεκρά εμβόλια, πλήρως ακίνδυνα για τα ζώα συντροφιάς.
Σε περίπτωση που κάποιος δαγκωθεί από άγριο ζώο ή οποιοδήποτε θηλαστικό που εμφανίζει παράξενη συμπεριφορά, θα πρέπει αφού σαπουνίσει το τραύμα του να επισκεφθεί το συντομότερο δυνατό την πλησιέστερη
Δ/νση Υγείας όπου θα του παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες και ενδεχόμενα να του χορηγηθεί αντιλυσσική αγωγή.
Ευτυχώς, η Λύσσα είναι νόσημα που προλαμβάνεται στον άνθρωπο, αν έγκαιρα -προ της εμφάνισης κλινικών συμπτωμάτων- γίνει αντιλυσσική θεραπεία.
Πρόκειται για μια σειρά ενέσεων (αντιλυσσικό εμβόλιο και σε μερικές περιπτώσεις αντιλυσσικός ορός) που γίνονται στο μπράτσο του δαγκωμένου, αμέσως μετά την έκθεσή του σε λυσσασμένο ζώο.
Σε περίπτωση που κάποιος κυνηγώντας βρει νεκρό ζώο θα πρέπει να ειδοποιήσει την πλησιέστερη Κτηνιατρική Υπηρεσία ή να τοποθετήσει το ζώο μέσα σε χοντρή πλαστική σακούλα φορώντας χοντρά πλαστικά γάντια και να το μεταφέρει σ΄ αυτήν.
Σε περίπτωση που κάποιος κυνηγώντας βρει άγριο ζώο με περίεργη συμπεριφορά θα πρέπει να εμποδίσει το σκυλί του να το πλησιάσει, να ειδοποιήσει την πλησιέστερη Κτηνιατρική Υπηρεσία και εάν αναγκαστεί να το σκοτώσει, να το τοποθετήσει μέσα σε χοντρή πλαστική σακούλα φορώντας χοντρά πλαστικά γάντια, αποφεύγοντας να έλθει σε επαφή με τα σωματικά υγρά του νεκρού ζώου, και να το μεταφέρει στην πλησιέστερη Κτηνιατρική Υπηρεσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου