Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Α.Κ.Ι. ΜΠΕΚΑΤΣΑΣ 26-27/11/2011- ΠΑΛΑΙΟΔΕΛΙ -ΦΑΡΣΑΛΩΝ...

Σάββατο 26/11/2011.
Τερέν 1. Κριτές: Μεγαγιάννης-Χριστάκος.

1ος Εξαίρετος    Rania                        E.S.    Κύρτσογλου-Ζουλινάκη      Κύρτσογλου
2ος Εξαίρετος    Kentavros Grinfil’s    E.S.                                                Γκριναφίδης
3ος Εξαίρετος    Alex Afidnai Ziro       E.S.                                                Σφίχτης
Εξαίρετος          Dill-Spin Lennon        E.S.                                                 Παπαδάκης
Πολύ Καλός      Astro                         Poin.                                               Σοφούλης


Κυριακή  27/11/2011.
Τερέν 1. Κριτές: Χριστάκος -Μεγαγιάννης.

1ος Εξαίρετος    Lois                         E.S.                     Κοπανιτσάνος
2ος Εξαίρετος    Zak                         Poin.                    Χατζόπουλος
3ος Εξαίρετος    Alex Afidnai Ziro     E.S.                    Σφίχτης

Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011

Αμβρακικός: να απαγορευτεί άμεσα το κυνήγι στους υγροτόπους καλούν 10 ΜΚΟ...

Επιστολή με αποδέκτες τον υπουργό Περιβάλλοντος Γιώργο Παπακωνσταντίνου και τον Ειδικό Γραμματέα Δασών ΥΠΕΚΑ , κ. Γιώργο Αμοργιανιώτη σχετικά με την απαγόρευση της θήρας στις Ζώνες Α και Α1 του Εθνικού Πάρκου Υγροτόπων Αμβρακικού απέστειλαν δέκα περιβαλλοντικές οργανώσεις.
Οι ΜΚΟ κάνουν λόγο για αδικαιολόγητες καθυστερήσεις στην επικύρωση της απόφασης απαγόρευσης της θήρας στην περιοχή και προειδοποιούν για την επικείμενη μετανάστευση υδρόβιων ειδών πουλιών το δεύτερο δεκαήμερο του Ιανουαρίου Καλούν δε το υπουργείο να προχωρήσει άμεσα στην επικύρωση της απόφασης. Αναλυτικά, η επιστολή έχει ως εξής:
“Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,
Το θέμα της άρσης της απαγόρευσης θήρας στον πυρήνα του Εθνικού Πάρκου Υγροτόπων Αμβρακικού στις Ζώνες Α και Α1 παραμένει σε εκκρεμότητα και η έκδοση απόφασης απαγόρευσης εκ μέρους του Υπουργείου έχει καθυστερήσει αδικαιολόγητα. Θα θέλαμε να τονίσουμε ότι ως αποτέλεσμα αυτής της βραδύτητας καθίστανται πλέον σαφή τα εξής:
    1. Έχει δημιουργηθεί σημαντικό νομικό κενό ως προς την άσκηση της θήρας στο Εθνικό Πάρκο Υγροτόπων Αμβρακικού. Ως αποτέλεσμα, δυσχεραίνεται τόσο το έργο των αρμόδιων Δασαρχείων και της Αστυνομίας, αλλά και του Φορέα Διαχείρισης στην πάταξη των σοβαρότατων περιστατικών λαθροθηρίας. 2. Η πρώιμη μετανάστευση των υδρόβιων ειδών πουλιών αρχίζει το δεύτερο δεκαήμερο του Ιανουαρίου. Η άσκηση θήρας σε έναν παγκοσμίως σημαντικό υγρότοπο για τα υδρόβια πουλιά κατά την μετανάστευση θα σημάνει την κατάφωρη παραβίαση της κοινοτικής οδηγίας 79/409/ΕΟΚ περί διατήρησης των άγριων πτηνών (εναρμόνιση με ΚΥΑ 414985/1985).
Με γνώμονα τα παραπάνω σας καλούμε να λάβετε επειγόντως πρωτοβουλία για την άμεση έκδοση απόφασης απαγόρευσης θήρας εντός των Ζωνών Α και Α1 του Εθνικού Πάρκου Υγροτόπων Αμβρακικού. Το Υπουργείο σας έχει επανειλημμένα ενημερωθεί για το θέμα και η οριστική επίλυσή του είναι απαραίτητη καθώς πλησιάζουμε προς την περίοδο μετανάστευσης. Την κρίσιμη αυτή περίοδο είναι επιτακτικό να λάβετε άμεσα μέτρα ώστε η διαχείριση του Εθνικού Πάρκου Αμβρακικού να παραμείνει σύννομη με τις διεθνείς μας υποχρεώσεις ως προς την προστασία της βιοποικιλότητας και των διεθνών υγροτόπων Ραμσάρ. Με τιμή,
ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ
ΑΡΧΕΛΩΝ, Σύλλογος για την προστασία της θαλάσσιας χελώνας
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Περιβάλλοντος και Πολιτισμού
Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης
Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία
«Καλλιστώ» Περιβαλλοντική Οργάνωση για την άγρια ζωή και τη φύση
Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS
WWF Ελλάς”.
www.econews.gr

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011

Natura 2000: Μείζονος σημασίας η επέκταση των προστατευόμενων περιοχών...

Το Natura 2000, το δίκτυο προστατευόμενων περιοχών της ΕΕ, έχει επεκταθεί σημαντικά. Έχουν προστεθεί σχεδόν 18.800 τετραγωνικά χιλιόμετρα, συμπεριλαμβανομένης μιας μείζονος προσθήκης θαλάσσιων περιοχών που καλύπτουν έκταση 17.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, με την οποία αυξάνεται η προστασία πολλών, απειλούμενων με εξαφάνιση, ενάλιων ειδών. Το δίκτυο καλύπτει πλέον ποσοστό σχεδόν 18% της χερσαίας έκτασης της ΕΕ και πάνω από145.000 km² των θαλασσών της. Οι κυριότερες χώρες που εμπλέκονται στην τελευταία αυτή επέκταση είναι το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία, το Βέλγιο, η Ελλάδα, η Κύπρος, η Ουγγαρία, η Λιθουανία και η Ιταλία. Το δίκτυο Natura 2000 αποτελεί το κύριο όπλο στον αγώνα της Ευρώπης για την αναστολή της απώλειας βιοποικιλότητας και για τη διασφάλιση υπηρεσιών οικοσυστήματος.
Ο αρμόδιος για το Περιβάλλον Ευρωπαίος Επίτροπος, κ. Janez Potocnik, δήλωσε: «Το Natura2000 αποτελεί επί του παρόντος ένα από τα αποτελεσματικότερα εργαλεία που διαθέτουμε στην Ευρώπη για να αντιμετωπίσουμε την απώλεια βιοποικιλότητας, διαδραματίζει δε καίριο ρόλο στη στρατηγική μας για την προστασία της φυσικής μας κληρονομιάς. Χαιρετίζω ειδικότερα τη βελτίωση της κάλυψης των ευρωπαϊκών θαλασσών: η προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος της Ευρώπης και των μοναδικών χαρακτηριστικών του αποτελεί πλέον σήμερα πολύ σημαντικότερο ζήτημα παρά ποτέ».
Το Natura 2000 είναι ένα τεράστιο δίκτυο περιοχών διατήρησης της φύσης, το οποίο έχει συγκροτηθεί για να διασφαλίζει την επιβίωση των πλέον ανεκτίμητων και απειλούμενων με εξαφάνιση ειδών και ενδιαιτημάτων της Ευρώπης. Το δίκτυο συνίσταται από περίπου 26.000 τόπους, με τις πρόσφατες δε προσθήκες προστίθενται 166 νέοι τόποι που καλύπτουν περίπου 18.800 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Ποσοστό πάνω από 90% της προστιθέμενης έκτασης αποτελείται από θαλάσσιους τόπους (17.000 km²), κυρίως στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά επίσης στη Γαλλία, το Βέλγιο, την Ελλάδα, την Κύπρο και την Ιταλία.
Οι νέοι θαλάσσιοι τόποι θα προσφέρουν ζωτικής σημασίας καταφύγιο για πολλά από τα πλέον σπάνια και απειλούμενα με εξαφάνιση είδη στην Ευρώπη. Στον Ατλαντικό ωκεανό, οι προσθήκες του Ηνωμένου Βασιλείου περιλαμβάνουν εννέα υφάλους ψυχρών υδάτων, συμπεριλαμβανομένων των υφάλων ανοικτά της νήσου Rockall, τα οποία αποτελούν εστίες βιοποικιλότητας που στεγάζουν κοράλλια, καβουρομάνες και πλήθος ειδών τα οποία δεν έχουν ακόμη κατονομαστεί. Στη Μεσόγειο Θάλασσα, με τους νέους τόπους θα βελτιωθεί η προστασία εμβληματικών ειδών όπως της πράσινης χελώνας Chelonia mydas, της θαλάσσιας χελώνας Caretta caretta και της μεσογειακής φώκιας-μοναχού Monachus monachus, τα οποία διαδραματίζουν καίριας σημασίας ρόλο στο οικοσύστημα που χρησιμοποιούν ως ενδιαίτημα.
Με τις επεκτάσεις θα αυξηθεί επίσης η προστασία για σειρά πολύτιμων χερσαίων ενδιαιτημάτων, συμπεριλαμβανομένων των τυρφώνων στη Λιθουανία, αλατούχων πεδίων στην Ουγγαρία και πλούσιων σε φυσικά είδη ασβεστολιθικών λειμώνων στην Ιταλία και την Κύπρο.
Η υιοθέτηση αυτών των αποφάσεων της Επιτροπής που σηματοδοτεί ένα σημαντικό βήμα προς την ολοκλήρωση της δημιουργίας του δικτύου Natura 2000 μέχρι το 2012, που αποτελεί βασική δραστηριότητα που περιλαμβάνεται στη σειρά των προτάσεων στη νέα στρατηγική για τη βιοποικιλότητα της ΕΕ που εγκρίθηκε από την Επιτροπή το τρέχον έτος.

Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Πηγή : www.econews.gr

Επιχείρηση διάσωσης ενός όρνιου, με τη συνδρομή της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Μακεδονίας - Θράκης...

Ένα όρνιο (Gyps fulvus) παρατηρήθηκε τις τελευταίες μέρες στην ευρύτερη περιοχή του υγροτόπου της λίμνης Κερκίνης. Η Κυνηγετική Ομοσπονδίας Μακεδονία – Θράκης ενημερώθηκε από τον επιστημονικό συνεργάτη της, που διατηρεί στην περιοχή, και αμέσως έδωσε εντολή όπως ενισχυθεί η διατροφή του όρνιου. Για το λόγο αυτό δημιουργήθηκε ομάδα εθελοντών κυνηγών που παρέχουν σε σταθερή βάση στο πτηνό διάφορα κομμάτια κρέατος.
Το πουλί είναι δακτυλιωμένο και μετά από επικοινωνία με τον Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Πάρκου λίμνης Κερκίνης, διαπιστώθηκε ότι το συγκεκριμένο όρνιο προέρχεται από περιοχή της Ιβηρικής χερσονήσου και εξασθενημένο βρήκε ως προσωρινό τόπο στάσης την περιοχή της Κερκίνης. Σύμφωνα με τον επιστημονικό συνεργάτη της ΣΤ’ ΚΟΜΑΘ, Δασοπόνο κ. Χ. Καλαϊτζή, το όρνιο κάνει σύντομες μικρές πτήσεις, επομένως είναι σε θέση να πετά, αλλά όχι ικανό για μεγαλύτερες πτήσεις. Εκτιμάται πως μετά από την ενίσχυση της τροφής του σε σύντομο χρονικό διάστημα θα είναι σε θέση να συνεχίσει το ταξίδι του..

Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011

Kαθυστέρησε η μετανάστευση πτηνών στη Βόρεια Ευρώπη...

Έως και ένα μήνα καθυστέρησε φέτος η μετανάστευση κάποιων πτηνών για το χειμώνα στους υδροβιότοπους της Βόρειας Ευρώπης, σύμφωνα με Φινλανδούς επιστήμονες. Οι ερευνητές αναφέρουν ότι χήνες, πάπιες και κύκνοι μεταξύ άλλων πτηνών, αλλάζουν συνήθειες προκειμένου να προσαρμοστούν στην αύξηση των θερμοκρασιών. Παράλληλα, στη Βρετανία, το Wildfowl and Wetlands Trust είδε μείωση των πληθυσμών πτηνών, την οποία απέδωσε στο γεγονός ότι κάποια πουλιά δεν πετούν πλέον τόσο μακριά, ενώ την ίδια τάση κατέγραψε και η Βασιλική Εταιρεία για την Προστασία των Πτηνών, κατά την οποία οι ασυνήθιστες καιρικές συνθήκες φέτος είχαν εκτεταμμένες αρνητικές συνέπειες για την άγρια ζωή γενικότερα.

Στο πλαίσιο της μελέτης, οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι εξέτασαν δεδομένα από παρατηρητήριο πτηνών, όπου εδώ και τρεις δεκαετίες, εθελοντές καταμετρούν πτηνά σε καθημερινή βάση με στόχο τη σύνθεση μιας «μεταναστευτικής απογραφής». Όπως διαπίστωσαν ο Αλέξι Λέχικοϊνεν και η ομάδα του, έξι από τα 15 πτηνά που μελέτησαν, καθυστερούν πλέον σημαντικά να μεταναστεύσουν, κάτι που κατά τους ίδιους δείχνει πόσο γρήγορα ανταποκρίνονται τα υδρόβια πτηνά στην κλιματική αλλαγή.

«Κάτι που διαπιστώθηκε μέσω της δικής μας, αλλά και προηγούμενων ερευνών, είναι ότι η θερμοκρασία του νερού αυξάνεται ακόμη πιο γρήγορα από αυτήν του ατμοσφαιρικού αέρα», λέει ο Δρ. Λέχικοϊνεν δίνοντας μια εξήγηση για την τάση που παρατηρείται. «Αυτό σημαίνει ότι βορειότερα υπάρχει περισσότερη τροφή γι’ αυτά τα είδη».

Την ίδια ώρα, έκκληση για τη διάσωση των μεταναστευτικών πτηνών της Βρετανίας και της Ευρώπης γενικότερα απευθύνουν οικολογικές οργανώσεις, προειδοποιώντας ότι οι πληθυσμοί ειδών, όπως ο κούκος ή το αηδόνι, συρρικνώνονται με ανησυχητικούς ρυθμούς στη Γηραιά Ήπειρο.

«Τα μεταναστευτικά πτηνά συνδέουν την Ευρώπη και την Αφρική, διασχίζοντας τα σύνορα, τις κουλτούρες και τις ζωές μας» υποστηρίζει η Δανάη Σίαν από τη Βασιλική Εταιρεία για την Προστασία των Πτηνών. «Εκατομμύρια πτηνά πραγματοποιούν αυτό το απίστευτο, μεγάλης απόστασης ταξίδι δυο φορές το χρόνο, όμως οι αριθμοί και στις δύο ηπείρους μειώνονται δραματικά»

Στη... Μέκκα των πόιντερ και σέττερ...

Το Campo Felice είναι μια μεγάλη γιορτή για Πόιντερ και Αγγλικά Σέττερ. Ο Ομιλος Πόιντερ της Ιταλίας και ο Οργανισμός των (τεσσάρων) Σέττερ διοργανώνουν κάθε Ιούλιο την πιο σημαντική τους εκδήλωση με την οποία θεωρητικά κλείνει η αγωνιστική χρονιά.



Στιγμιότυπο από την παρουσίαση των καλύτερων... Scuderie (ομάδων) του 2010.
Βέβαια, στην Ιταλία ποτέ δεν σταματάνε οι Αγώνες αλλά απλώς το σημειώνουμε ως μια κομβική εκδήλωση. Εκεί λοιπόν στα ορεινά λιβάδια του Campo Felice και σε υψόμετρο σχεδόν 2.000 μέτρων, χιλιάδες φίλοι των Πόιντερ και των Αγγλικών Σέττερ μαζεύονται για να υμνήσουν και να βραβεύσουν τους καλύτερους σκύλους της χρονιάς. Κάπελα και βραβεία απονέμονται, φωτογραφίες βγαίνουν, δουλειές κλείνονται, φίλοι ανταμώνουν και σούπερ σκύλοι παρουσιάζονται.
Δεν θα μπορούσε μια τέτοια εκδήλωση να μείνει μόνο στις φωτογραφίες και στις βραβεύσεις. Το... μενού περιλαμβάνει και κάποιους αγώνες που κυριολεκτικά καθηλώνουν τον θεατή. Φέτος παρακολουθήσαμε έναν σπέσιαλ αγώνα για τα "Εξαίρετα" Πόιντερ και τον σούπερ αγώνα των δέκα ζευγαριών.Τα (θεωρητικά) δέκα καλύτερα Πόιντερ τρέχουν σε ζευγάρια με τα αντίστοιχα δέκα καλύτερα Αγγλικά Σέττερ. Πανδαισία!
Ομως μόνο για όσους μπορούν να την κατανοήσουν. Σούπερ εκπαίδευση, σούπερ ταχύτητες, σούπερ διαδρομές, σούπερ στυλ και σούπερ φέρμες. Και όλα αυτά με θήραμα το ταπεινό στημένο ήμερο ορτύκι! Και μη φανταστείτε ότι αυτοί οι σκύλοι κατέχουν μόνο αυτό το "θήραμα". Σχεδόν όλοι οι σκύλοι που συμμετέχουν είναι ήδη πρωταθλητές στις καμπίσιες και στη "Μεγάλη Ερευνα", ενώ κάμποσοι από αυτούς είναι ήδη πρωταθλητές Ευρώπης.
Τα αποτελέσματα και η κατάταξη ίσως να μην έχουν και τόση σημασία μια και όλοι σχεδόν οι σκύλοι πέταγαν... φωτιές!
Τα άλογα ως... μεζές
Εκατοντάδες είναι τα ημιαδέσποτα άλογα που βόσκουν στα ορεινά λιβάδια των Απεννίνων και του Campo Felice. Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα διέκοπταν τον αγώνα σαν να μην τρέχει τίποτε. Αλλωστε στα δικά τους... τερέν είχαν μπει οι παρείσακτοι. Αυτά λοιπόν τα άλογα δεν έχουν καμία σχέση με τα δικά μας "άγρια" άλογα που συναντάμε σε διάφορα μέρη της Ελλάδας και τα οποία περιήλθαν σε αχρηστία και πλέον αναπαράγονται και πληθύνονται ελεύθερα στη φύση. Στην Ιταλία λοιπόν, όπως μας είπαν, τα περισσότερα από αυτά τα άλογα είναι σαν τα μοσχάρια... ελευθέρας βοσκής. Εχουν ιδιοκτήτη ο οποίος όποτε έρθει ο καιρός... σφάζει και πουλάει. Και για όσους δεν κατάλαβαν, απλώς να σημειώσουμε ότι στην Ιταλία τα άλογα τρώγονται από ανθρώπους και σαρκοφάγα. Μάλιστα κάποιες σκυλοτροφές περιέχουν κρέας αλόγου, το οποίο θεωρείται ιδιαίτερα υγιεινό για τους σκύλους. Μελαγχολήσαμε όμως όταν αντικρίσαμε ό,τι είχε απομείνει από το μισοφαγωμένο κουφάρι ενός νεογέννητου πουλαριού. Είχε κατασπαραχτεί το προηγούμενο βράδυ από λύκους! Ναι όσο και αν φαίνεται περίεργο, έχει και η Ιταλία λύκους. Απέννινα είναι αυτά. Τα χιλιάδες πρόβατα που ζουν στις πλαγιές τους, όπως και τα εκατοντάδες άλογα μπορούν να θρέψουν τους λίγους λύκους αυτών των ξακουστών βουνών.


Ο Paris και η Elena Escini με το νέο ταλέντο, τον Alessantro του Βασίλη Σακαντάνη.
Τα Ιρλανδικά και τα Γκόρντον
Μπορεί στην Ιταλία, όπως και στην Ελλάδα, τα Γκόρντον και τα Ιρλανδικά να είναι πολύ λιγότερα σε αριθμό αλλά δεν είναι ανύπαρκτα. Στα γενεαλογικά βιβλία της γειτονικής χώρας εγγράφονται κάθε χρόνο μερικές εκατοντάδες νέα κουτάβια από τις δύο φυλές, όμως, όπως διαπιστώσαμε, και στο Campo Felice αντιμετωπίζονται ως ξεχωριστή κατηγορία σκύλων φέρμας. Ναι μεν παρουσιάστηκαν, φωτογραφήθηκαν και βραβεύτηκαν οι σκύλοι που είχαν επιλεγεί σε εθνικές ομάδες, όμως ούτε ένας εκπρόσωπος αυτών των φυλών δεν έλαβε μέρος στους αγώνες που παρακολουθήσαμε ενώ δεν είδαμε να διοργανώνεται κάποιος ειδικός αγώνας.
Προφανώς και στην Ιταλία όπως και στην Ελλάδα αυτές οι φυλές θεωρούνται... παρακατιανές σε επίπεδο αγώνων. Και αυτή η τάση είναι ολοφάνερο ότι έχει εξαχθεί (από την Ιταλία) και στην Ελλάδα και είναι κάτι που επιβεβαιώθηκε πριν από μερικές εβδομάδες στο "Μέγα διήμερο" που είχε οργανώσει ο ΟΚΑΔΕ στη Θεσσαλονίκη και υποτίθεται ότι ήταν αφιερωμένο σε αυτές τις δύο φυλές. Ομως όπως αποδείχθηκε ήταν μια... μπαρούφα.
Η απουσία του Oscar
Φέτος το Campo Felice ήταν μελαγχολικό. Ο μεγάλος Oscar Monaco απουσίαζε. Ταξίδεψε για τα τερέν του ουρανού για να βρεθεί κοντά στους άλλους μεγάλους της ιταλικής κυνοφιλίας. τον Francini, τον Ammanati και τoν Zironi. Ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η στιγμή που ο μικρότερος αδερφός του μεγάλου απόντα απένειμε το τρόπαιο "Oscar Monaco" στον παθιασμένο ιδιοκτήτη και κυναγωγό Paolo Escudero για τη νίκη του σκύλου του "Rapace del Sole".
Το περσινό Campo Felice ήταν το τελευταίο για τον αξέχαστο Oscar στο οποίο ήταν κριτής του αγώνα των πόιντερ μαζί με τον δικό μας Γιάννη Φουτρή. Καλό ταξίδι Oscar...
Scuderie 2010
Ο Ιταλικός Όμιλος του Πόιντερ βράβευσε και φέτος τα καλύτερα... καμιόνια. Για μία ακόμα χρόνια καλύτερη ομάδα Πόιντερ αναδείχθηκε αυτή του Stefano Girandola που κατέκτησε την πρώτη θέση με 571 βαθμούς στη Μεγάλη Ερευνα. Τα 14 πόιντερ που παρουσίασε στα τερέν όλης της Ευρώπης απέδωσαν δεκάδες "εξαίρετος", Cact & Cacit Κορυφαίος σκύλος η δις Πρωταθλήτρια Ευρώπης Gilda del Sargiadae που έχει ιδιοκτήτη τον Claudio Macciavelli. Δεύτερη καλύτερη ομάδα αυτή του Εrnesto Pezzota ενώ ανάμεσα στους βραβευθέντες είναι και ο... δικός μας Paris Eschini. Στην "Ερευνα Κυνηγίου" καλύτερη ομάδα ήταν αυτή του Giuliano Ferrari με έξι πόιντερ και 364 βαθμούς. Οσο για το "Πρακτικό Κυνήγι" απλά δεν υπάρχει! Ισως τώρα μπορούμε να εξηγήσουμε γιατί ο ΟΚΑΔΕ κατάργησε τους αγώνες; Πρακτικού Κυνηγίου στις καμπίσιες του Λαγκαδά. Οσο για αγώνες σε ορτύκια αυτή έχουν καταργηθεί εδώ και μια δεκαετία...
Οσα σημειώσαμε
Εντυπωσιακές ήταν οι απουσίες σε σχέση με την περσινή διοργάνωση σε επίπεδο κυναγωγών. Δεν παρουσίασαν σκύλους για διάφορους λόγους οι Simeons, Taccon, Cantoni, Skipioni κ.λπ. και αυτό όμως είναι κάτι που συζητήθηκε...
Απόντες όμως ήταν φέτος και οι Ελληνες επισκέπτες. Είδαμε μόνο τον Νίκο Νικολάου από το... μεγαλύτερο (ή καλύτερο;) περιοδικό της Ευρώπης και τον γνωστό κυνόφιλο γιατρό Απόστολο Αποστολάτο.
Για μία ακόμα φορά οι Ιταλοί διοργανωτές μας επέτρεψαν (και μας διευκόλυναν) στη χωρίς όρους μαγνητοσκόπηση των αγώνων όπως και πέρσι.
Μάλιστα μας προσκάλεσαν να πάμε να βιντεοσκοπήσουμε και άλλες εκδηλώσεις τους αναλαμβάνοντας οποιοδήποτε κόστος! Την προβολή ουδείς εμίσησε... Μόνο κάποια εγχώρια κολλημένα μυαλά!
Είμαστε βέβαιοι ότι η επόμενη ταινία του Νάσου Φωτακόπουλου θα είναι εξαιρετική όπως και αυτή που κυκλοφορεί τώρα στα περίπτερα και παρουσιάζει τους περσινούς αγώνες του Campo Felice.
Οταν τελείωσε η εκδήλωση, τίποτε δεν θύμιζε ότι εκεί υπήρχαν πριν από μερικές ώρες κάποιες χιλιάδες άνθρωποι. Οι διοργανωτές μάζεψαν και το τελευταίο σκουπιδάκι που έχει παραπέσει.
Η αλήθεια είναι ότι αν κάποιος παρακολουθήσει μία φορά το Campo Felice θα ζηλέψει και θα του μπουν ιδέες για μια ανάλογη διοργάνωση (τηρουμένων των αναλογιών) στην Ελλάδα. Λέτε...
Νίκος Φωτακόπουλος
fotako@pegasus.gr
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Νίκος & Νάσος Φωτακόπουλος

Τεχνικές βελτίωσης της έρευνας του κυνηγόσκυλου...

Το κυνηγόσκυλο έχει τη δυνατότητα να αναπτύξει με ακρίβεια όλες τις φυσικές του ικανότητες με την κατάλληλη βοήθεια από τον κυναγωγό του. 

Για να τον βοηθήσει να οργανωθεί όσο πιο γρήγορα γίνεται, ο κυνηγός πρέπει να υιοθετήσει μία μέθοδο που θα εξηγεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στον σκύλο του, πως να βρίσκει το θήραμά του και στην προκειμένη περίπτωση την μπεκάτσα. Όπως η πλειοψηφία των καθαρόαιμων κυνηγόσκυλων, έτσι και το δικό σας, έχει βρει από μόνο του τον καλύτερο τρόπο έρευνας στην πεδιάδα και δεν είναι άλλος από μία κανονική, διασταυρούμενη αναζήτηση.

Με ευνοϊκό άνεμο, καταλαβαίνει γρήγορα πως, μετακινούμενο πλευρικά και σε συγκεκριμένη απόσταση σε σχέση με το αφεντικό του, θα είναι περισσότερο αποτελεσματικό.
Το κυριότερο εδώ, είναι η απουσία εμποδίων που περιορίζουν την αντίληψη της οσμής των θηραμάτων.
Έτσι, ο σκύλος έχει τη δυνατότητα να αναπτύξει με ακρίβεια όλες τις φυσικές του ικανότητες.
Επίσης, προσθέστε και το γεγονός πως στην πεδιάδα, ο σκύλος αναφέρεται στη θέση του κυρίου του, τον οποίο μπορεί να εντοπίσει με την άκρη του ματιού του όποτε θελήσει, ενώ στο δάσος, πρέπει πρώτα να προσπαθήσει να τον ξαναβρεί, για να μπορέσει να τον παρατηρήσει.


Αντιλαμβανόμαστε, λοιπόν, ότι ένας «αρχάριος» σκύλος δεν μπορεί πάντοτε, μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον, να αναδείξει τις αρετές του, ενώ μπορεί κάλλιστα να το καταφέρει σε εδάφη χωρίς εμπόδια.
Ας υποθέσουμε ότι ο κυνηγός διαπιστώνει πως το Σέττερ του τρέχει εκεί όπου μπορεί να περάσει ευκολότερα, προσπερνώντας ταχύτατα τα μονοπάτια και αδιαφορώντας για τα σημεία με πυκνή βλάστηση, προκειμένου να βρεθεί εκεί όπου το έδαφος δεν έχει πλέον εμπόδια. Το πρόβλημα είναι πως το θήραμα -στην περίπτωσή μας η μπεκάτσα- φωλιάζει εκεί ακριβώς, δηλαδή στους πυκνούς θάμνους που ο σκύλος παραμέλησε.


Τι μπορείτε να κάνετε

Κατ' αρχήν, πρέπει να εξασφαλίσετε οπτική επαφή με το σκύλο σας, διότι, συνήθως, όταν αυτός και ενώ διατρέχοντας με ταχύτητα, ακολουθεί τα μονοπάτια, δυσκολεύεται να ξαναβρεί τον κυνηγό, ο οποίος στο μεταξύ μπορεί να έχει προσπεράσει τις θέσεις που βρίσκονται τα θηράματα.
Όσο κυνηγάτε, είναι χαμένος χρόνος να προσπαθείτε να ανακτήσετε τον σκύλο καλώντας τον δυνατά και πολλές φορές με μεγάλο εκνευρισμό.
Ξεκινήστε την εκπαίδευση σε μία περιοχή χωρίς εμπόδια, χωρίς να τον αφήσετε να απομακρυνθεί πολύ. Εσείς ακινητοποιηθείτε και φωνάξτε τον. Κάνετέ τον να επιστρέψει σε εσάς, προκειμένου να τον στείλετε στη σωστή κατεύθυνση, εκεί δηλαδή που βρίσκεται ο θάμνος που πρέπει να ερευνήσει. Ακολουθήστε τον, σταματήστε, καλέστε τον και ξαναστείλτε τον.
Ξεκινήστε έτσι για τα πρώτα 100-150 μέτρα, αυξάνοντας όλο και περισσότερο την απόσταση μεταξύ των σταθερών σημείων, μέχρις ότου ο σκύλος συνηθίσει στη ρουτίνα του και να επιστρέφει σε μία σχετικά προκαθορισμένη απόσταση, προκειμένου να ξαναγυρίσει στον κυναγωγό του.



Η σωστή έρευνα

Φυσικά, η ταχύτητα της κατανόησης των παραπάνω, εξαρτάται από την ποιότητα του σκύλου, δηλαδή από την ευφυΐα του και από τα εσωτερικά του χαρίσματα σε σχέση με το κυνήγι στο δάσος, γιατί και σ' αυτόν τον τομέα ορισμένα ζώα είναι πολύ πιο προικισμένα από κάποια άλλα.
Επίσης, πρέπει από τη στιγμή που το Σέττερ θα αρχίσει να υιοθετεί μία αποτελεσματική τεχνική αναζήτησης, να δημιουργήσετε τον παράγοντα που θα απελευθερώσει την αυτονομία του.
Αυτός δεν είναι άλλος από τη συνάντησή του με το θήραμα, και αν είναι δυνατόν, τη γρήγορη σύλληψή του, πράγμα που θα εδραιώσει στο ζώο την πεποίθηση, ότι δρα πλέον σωστά και ότι θα προσπαθήσει και στο μέλλον να κάνει το ίδιο πράγμα.

Το ιδανικό είναι να μάθει το κυνηγόσκυλο τη σωστή μέθοδο έρευνας, πριν έρθουν οι μπεκάτσες. Γι' αυτό, η παρουσία μερικών στητών θηραμάτων, είναι αρκετά χρήσιμη. Μετά τα πρώτα του θηράματα, ο σκύλος αρχίζει να τα καταφέρνει μόνος του.
Ερευνά την περιοχή, σε συνεχόμενες οβάλ τροχιές, όλο και πιο κανονικές και ξαναβρίσκει μόνος το αφεντικό του, επανεμφανιζόμενος σε τακτά διαστήματα.
Ο κυνηγός προχωρεί αργά και δεν σταματά παρά μόνον όταν είναι αναγκαίο (π.χ. σε περίπτωση αλλαγής τομέα), για να ξαναστείλει τον «βοηθό» του στη νέα κατεύθυνση, ή για να τον παροτρύνει να εξερευνήσει έναν καλό τομέα.
Έτσι, ο σκύλος σας θα είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει την πρώτη του σεζόν της μπεκάτσας, επωφελούμενος από τα πρώτα κιόλας πουλιά που θα συναντήσει. Και εσείς δεν θα περιμένετε το τέλος της κυνηγετικής περιόδου για να του μάθετε τη σωστή αναζήτηση του θηράματος.

Η κλιματική αλλαγή επηρεάζει το μέγεθος των πτηνών;

Η αλλαγή του κλίματος, σύμφωνα με Ελβετούς, Βρετανούς και Αμερικανούς επιστήμονες, μπορεί προκαλέσει τη σμίκρυνση του μεγέθους και την απώλεια βάρους των πτηνών. 

Περισσότερα από 100 είδη πουλιών μελετήθηκαν, προκειμένου να διαπιστωθεί κατά πόσο η κλιματική αλλαγή επηρεάζει το μέγεθός τους εν συνόλω και το μήκος των φτερών τους. Συνολικά οι ερευνητές εξέτασαν 486.000 πουλιά για 50 σχεδόν χρόνια.
Αφού πρώτα τα ζύγισαν και μέτρησαν το μέγεθος από τα φτερά τους, διαπίστωσαν μετά από αρκετά χρόνια ότι οι διαφορές στο μέγεθος 60 τουλάχιστον ειδών πουλιών -αν και μικρές- ήταν ιδιαίτερα αισθητές. Αυτή η «συρρίκνωση» έχει παρατηρηθεί εντός μόλις μισού αιώνα, γεγονός που καταδεικνύει ότι τα πουλιά αναπτύσσονται σε μικρότερο μέγεθος, έτσι ώστε να ανταποκριθούν σε πιο υψηλές θερμοκρασίες. Η ερευνητική ομάδα δε γνωρίζει ακόμη εάν τα δεδομένα αυτά μπορεί να αποτελέσουν κίνδυνο για κάποια είδη πουλιών, ωστόσο, προς το παρόν, θεωρούν ότι η συρρίκνωση του μεγέθους τους αποτελεί έναν «αμυντικό μηχανισμό» προκειμένου αντεπεξέλθουν στις υψηλές θερμοκρασίες.

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Α.Κ.Ι ΜΠΕΚΑΤΣΑΣ 19-20 /11/2011...

Σάββατο  19/11/2011.
Τερέν 1. Κριτές:Μαγουλάς-Βασσάλος.
1ος Πολύ Καλός         BAK                                                Poin.    ιδιοκτήτης-κυναγωγός κ.Παναγιώτου Νικος
2ος Πολύ Καλός         KIRTSOGLOU D. GRECIA SISI     E.S.     ιδιοκτήτης κ.Ζουλίνακη -Κύρτσογλου κυναγωγός κ.Κύρτσογλου
3ος Πολύ Καλός        JENNIFER                                    E.S.       ιδιοκτήτης-κυναγωγός κ.Σταμανώλακης Σπύρος
Επανάκληση:DILL SPIN ODESSA             E.S.        ιδιοκτήτης-κυναγωγός κ.Σπινόκιας Γιώργος

Τερέν 2. Κριτές: Μεγαγιάννης-Γκουζούνας.
1ος Εξαίρετος            INAXOS                                   Poin.          κυναγωγός-ιδιοκτήτης κ.Τσερπέλης Φώτης
2ος Εξαίρετος           KENTAVROS GRINFIL               E.S.             κυναγωγός-ιδιοκτήτης κ.Γκριναφίδης Φίλιππος
3ος Εξαίρετος          RUGGITO DELLA TRABALTANA  E.S.           κυναγωγός κ. Πουλέτης Αριστείδης ιδιοκτήτης κ. Πουλέτης Θανάσης



Κυριακή  20/11/2011.
Τερέν 1.Κριτές:Μαγουλάς-Βασσάλος.
1ος Εξαίρετος       KENTAVROS GRINFIL                   E.S.           κυναγωγός-ιδιοκτήτης κ.Γκριναφίδης Φίλιππος

Τερέν 2. Κριτές:Γκουζούνας- Μεγαγιάννης.
1ος Εξαίρετος       DILL SPIN LENNON                      E.S.            ιδιοκτήτης-κυναγωγός κ.Παπαδάκης Μανώλης
2ος Εξαίρετος       ALEX AFIDNAI VICTOR               E.S.           ιδιοκτήτης-κυναγωγός κ.Αντάμης Γιάννης
3ος Πολύ Καλός    ΑΡΤΕΜΙΣ                                    E.S.            ιδιοκτήτης-κυναγωγός κ.Στεργίου Αντώνης

Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011

Τρεις τρόποι για τη φάσσα...

Πριν δούμε πώς... σημαδεύει κανείς μια φάσσα, αξίζει να τονιστεί ακόμη μια φορά ότι η φάσσα... θέλει σκάγια για να πέσει! Πριν από χρόνια είχε βγει ένα αγγλικό βίντεο που έδειχνε έναν Αγγλο φασσοκυνηγό σε μια προκατασκευασμένη φυλάχτρα να κυνηγά φάσσες με 20άρι όπλο.

Δύο στις τρεις φάσσες έπεφταν τραυματισμένες, ακόμη και στις αποστάσεις των 25 μέτρων. Αυτό δεν είναι κυνήγι! Εφόσον αποφασίζουμε να πάρουμε ένα θήραμα και να το φάμε, τότε έχουμε την υποχρέωση να το καταβάλουμε άμεσα και ανώδυνα. Ο τραυματισμός είναι απαράδεκτος.
Η άμεση καταβολή της φάσσας θέλει αρκετά χοντρά σκάγια και σε αρκετό αριθμό. Αυτό σημαίνει όπλο 12άρι με γόμωση τουλάχιστον 32 γραμμαρίων, με τα 36 γραμμάρια να μην είναι καθόλου υπερβολή. Τα σκάγια νούμερο από 7 ή πιο χοντρά είναι αναγκαία στη φάσσα, που έχει πυκνό φτέρωμα και μεγάλους στηθαίους μυς.
Η φάσσα είναι μεγάλο θήραμα και ταχύτατο, γι αυτό το μέγεθός της συχνά παραπλανεί τον κυνηγό, δίνοντάς του την εντύπωση ότι πετά αργά.
Στη σκόπευση σε κινητό στόχο υπάρχουν τρεις τρόποι σκόπευσης: η προσπέραση που δίδασκε ο Churchill, η εξαρχής εστίαση στον στόχο και μετά προσπέραση, και η εξαρχής διατήρηση της προσκόπευσης...
Ο Churchill δίδασκε τη μέθοδο όπου το στόμιο της κάννης αρχίζει πίσω από το θήραμα, το ακολουθεί με σκοπό να το προσπεράσει και η σκανδάλη πιέζεται καθώς το στόμιο είναι πάνω στον στόχο. Η μέθοδος λέγεται ότι υπολογίζει αυτόματα την προσκόπευση. Και όντως, η κεκτημένη ταχύτητα του όπλου προσπερνά τον στόχο με ρυθμό ανάλογο της ταχύτητας του στόχου και έτσι εξασφαλίζεται η αναγκαία προσκόπευση.
Οσοι έχουν πειραματιστεί με τη μέθοδο του Churchill και είναι αντικειμενικοί, αναφέρουν ότι είναι αποτελεσματική σε μέτριες αποστάσεις, ειδικά σε παγάνες όπου η πορεία και ταχύτητα του θηράματος είναι προβλέψιμα μεγέθη.
Το «μαρκάρισμα»...Η δεύτερη μέθοδος προκρίνει την αρχική τοποθέτηση του στομίου πάνω στο θήραμα, με μια κίνηση για τη δημιουργία της προσκόπευσης, που διατηρείται για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου πριν πιεστεί η σκανδάλη. Η μέθοδος είναι γρήγορη και δίνει ως σημείο εκκίνησης στη διαδικασία της σκόπευσης, το ίδιο το θήραμα! Αυτό βοηθά πολλούς που έχουν πρόβλημα να «ξεκινήσουν» τη σκόπευση.
Η τρίτη μέθοδος προβλέπει τη διατήρηση της προσκόπευσης. Είναι μια παλιά μέθοδος των Αμερικανών. Το στόμιο μπαίνει από την αρχή μπροστά από τη φάσσα και η προσκόπευση διατηρείται καθώς πιέζεται η σκανδάλη.
Σε όλες τις μεθόδους είναι βασικό να διατηρείται η κίνηση του όπλου μετά την πίεση της σκανδάλης. Αν δεν γίνει αυτό, η αστοχία είναι μαθηματικά βέβαιη.
Ο Bob Brister έκανε άπειρα πειράματα με τις τρεις μεθόδους. Οι βολές έγιναν σε ειδικά φτιαγμένο κινούμενο πίνακα, έτσι ώστε να εντοπίζεται η τοποθέτηση της τουφεκιάς σε σχέση με τον στόχο, κάτι χρήσιμο όταν αστοχούμε. Τα αποτελέσματα και συμπεράσματα του Brister δείχνουν ότι κάποια σχετική διατήρηση της προσκόπευσης είναι χρήσιμη σε βολές μέσης και μεγάλης απόστασης. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η φάσσα είναι θήραμα μέσης ή μεγάλης απόστασης, άρα η προσκόπευση είναι σημαντικό στοιχείο.
Προσωπικά πάντως, προτιμώ τη μέθοδο όπου το στόμιο αρχίζει πάνω στο θήραμα και τραβιέται μπροστά για να πιάσει την απαιτούμενη προσκόπευση. Βρίσκω ότι αυτή η μέθοδος μου δίνει ένα σημείο εκκίνησης, ενώ ταυτόχρονα με αναγκάζει να κινήσω το όπλο με την απαιτούμενη ταχύτητα.
Οσον αφορά την προσκόπευση, αυτή δεν μπορεί να υπολογιστεί σε μέτρα μπροστά από το θήραμα. Η προσκόπευση είναι κάτι που μαθαίνεται εμπειρικά. Σε μέτριες αποστάσεις βρίσκω ότι όταν σκοπεύσω τέσσερις με πέντε φάσσες μπροστά τότε έχω επιτυχίες. Είναι πιο εύκολο να περιγράφεται η προσκόπευση σε μήκος του θηράματος, παρά σε μέτρα.
Οι πέντε φάσσες ισοδυναμούν με 130 εκατοστά αλλά δεν είναι εύκολο να υπολογίσεις εκατοστά όταν η φάσσα είναι τριάντα μέτρα μακριά. Πάντως, οι αστοχίες στη φάσσα και στα περισσότερα θηράματα που προσφέρουν τραβερσάτες τουφεκιές, είναι πίσω και κάτω από το πουλί.
Και κάτι τελευταίο: πάνω στον ενθουσιασμό της επιτυχίας στη φάσσα, είναι πολύ εύκολο να ξεχάσουμε να «μαρκάρουμε» το σημείο που έπεσε. Μην το αμελήσετε αυτό. Δείτε πού πέφτει η φάσσα και πηγαίνετε να την πάρετε.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερο «σπάσιμο» από την απώλεια μιας φάσσας, που χάθηκε επειδή ξεχάσατε να μαρκάρετε πού έπεσε. Σας μιλώ εκ πείρας. Και όταν πάτε να την πάρετε κρατάτε και το όπλο μαζί, διότι υπάρχει πάντα η περίπτωση να μην το βρίσκετε αν το αφήσετε στο καρτέρι σας. Και σας μιλώ πάλι... εκ πείρας!

ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΥΠΡΙΔΗΜΟΣ 

Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2011

Στο «παιχνίδι» της μεγάλης έρευνας...

Εντυπωσιακή ήταν φέτος η «ανοιξιάτικη» αγωνιστική σεζόν για τον Ομιλο Κυνοφίλων Αγγλικών Δεικτών, που έβγαλε σε πέρας με επιτυχία ένα πολύ φορτωμένο πρόγραμμα (είκοσι και πλέον αγωνιστικές ημέρες).

 Μετά την περσινή σεζόν που δεν έγιναν αγώνες λόγω των γνωστών εσωτερικών προβλημάτων, η φετινή χρονιά ήταν καλύτερη από κάθε προσδοκία. Οι συμμετοχές έφτασαν ακόμα και τους 100 σκύλους ανά ημέρα και ανάμεσα σε αυτές ήταν αρκετές από την Ιταλία, τη Γαλλία και άλλες χώρες.

Ομως αυτό που έκανε τη φετινή διαφορά ήταν οι Αγώνες Μεγάλης Ερευνας. Σε συνδυασμό με την κατάργηση (;) των Αγώνων Πρακτικού Κυνηγίου στην καμπίσια που επέβαλε φέτος η διοίκηση του ΟΚΑΔΕ, ήταν μοιραίο να επικεντρωθεί το ενδιαφέρον στην Ερευνα Κυνηγίου (για την οποία θα τα πούμε άλλη φορά) και στη Μεγάλη Ερευνα.

Μεγάλα ονόματα Αν πριν από 12 χρόνια έλεγες σε κάποιον ότι η Ελλάδα μπορεί να γίνει το επίκεντρο των Ευρωπαίων «βαρεμένων» με αυτό το ιδιαίτερο είδος των αγώνων, σίγουρα δεν θα το πίστευε. Και όμως...
Φέτος είδαμε τα κορυφαία ονόματα όπως οι G. Baldoni, S. Girantola, R. Lobardi κλπ. Να στρατοπεδεύουν στον Λαγκαδά και να παρουσιάζουν τους σούπερ σκύλους τους στα ελληνικά τερέν. Η κακοκαιρία που επικράτησε στην Ισπανία, αλλά και το μεγάλο οικονομικό κόστος, έφεραν τους κορυφαίους κυναγωγούς στην Ελλάδα, αντιμέτωπους με τους δικούς μας που πλέον τους αντιμετωπίζουν στα ίσα. Στέλιος Αποστολάκος, Θοδωρής Μαυρίδης, Αγγελος Γονιδάκης κλπ. απέδειξαν φέτος ότι αυτό το δύσκολο παιχνίδι το κατέχουμε πλέον καλά και δεν... «μασάμε» μπροστά στα μεγάλα ονόματα.
Και άλλες φορές έχουμε γράψει τι είναι η Μεγάλη Ερευνα, αλλά ας το επαναλάβουμε για μια ακόμα φορά.
Η Μεγάλη Ερευνα λοιπόν, σύμφωνα τους οπαδούς της, πρέπει να γράφεται με κεφαλαία γράμματα, κάτι που εμείς ήδη κάνουμε, ενώ ο σπουδαίος Zurlini έλεγε ότι αν δεν υπήρχε θα έπρεπε να εφευρεθεί. Στη Μεγάλη Ερευνα είναι όλα μεγάλα. Τα σκυλιά, οι κυναγωγοί, οι εκτροφείς και οι... ιδιοκτήτες.
Θεωρητικά μόνο ένα στα χίλια σκυλιά είναι κατάλληλο να τρέξει σε αυτό το είδος αγώνα. Αυτό τουλάχιστον λέγαμε πριν από δέκα και είκοσι χρόνια. Σήμερα, με τα επιλεκτικά ζευγαρώματα γεννιούνται πολλά σκυλιά που μπορούν να επιβιώσουν σε αυτό το δύσκολο «παιχνίδι».
Οι κυναγωγοί που ασχολούνται με τη Μεγάλη Ερευνα είναι αναλογικά ελάχιστοι, είτε λόγω αντικειμενικής αδυναμία είτε λόγω επιλογών είτε λόγω έλλειψης σκύλων και ιδιοκτητών. Και μη φανταστείτε ότι οι ιδιοκτήτες είναι απαραίτητο να είναι βαθύπλουτοι. Το σημαντικότερο είναι το πάθος. Βέβαια, πρέπει να έχουν τον τρόπο τους, αλλά αυτό δεν είναι το κυρίως ζητούμενο.
Πρώτα και πάνω από όλα χρειάζεται τρέλα. Και οι ιδιοκτήτες των σκύλων της Μεγάλης Ερευνας κουβαλάνε μεγάλη τρέλα. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι βλέπουν τους σκύλους τους, σπάνια έως... ποτέ. Ειδικά οι Ιταλοί ιδιοκτήτες, αφού οι αγώνες διεξάγονται κυρίως σε Ελλάδα, Σερβία, Πολωνία και Ισπανία που έχουν τα κατάλληλα τερέν.
Τα προσόντα Μεγάλες ταχύτητες, μεγάλες μύτες, μεγάλες αποστάσεις και μεγάλες αγωνίες. Οταν λύνεται ένας σκύλος και καλπάζοντας φρενάρει και κοκαλώνει σε φέρμα 800 μέτρα από τον κυναγωγό, μοιάζει με μια άσπρη κουκκίδα στον χάρτη. Τότε τα καρδιοχτύπια είναι πολλά. Σκεφτείτε μόνο τη φυσική κατάσταση που πρέπει να έχει ο κυναγωγός (ο Baldoni είναι πια 62 χρονών και 68 ο δικός μας Νίκος Κατσαρός), για να φτάσει τρέχοντας κοντά στον σκύλο και να σερβίρει σωστά για να πάρει τον πόντο.
Σκεφτείτε και τι εκπαίδευση έχει το Πόιντερ ή το Αγγλικό Σέττερ, για να φερμάρει ακόμα και για δέκα λεπτά, περιμένοντας τον κυναγωγό. Μοιάζουν υπερβολικά αυτά, αλλά είναι αληθινά. Πρέπει να τα δει κάποιος για να τα πιστέψει...
Στη Μεγάλη Ερευνα συμμετέχουν μόνο Πόιντερ και Αγγλικά Σέττερ και πολύ σπάνια κάποιο Ιρλανδικό ή Γκόρντον Σέττερ. Ειδικά τα Πόιντερ, όπως λένε πολλοί Ιταλοί συνομιλητές μας, έχουν γίνει πλέον «αγωνιστικά» σκυλιά που αναπαράγονται πλέον όχι τόσο για κυνήγι, αλλά για να βρεθούν νέοι αγωνομάχοι. Ευτυχώς στην Ελλάδα -και κατά γενική αναγνώριση- ακόμα έχουμε αυθεντικά κυνηγετικά Πόιντερ. Ας ελπίσουμε πως αυτό θα συνεχίσει να συμβαίνει...
Οι καμπίσιες... Χωρίς τις καμπίσιες δεν γίνεται τίποτε. Οπως δηλώνουν όλοι οι επισκέπτες μας και οι ξένοι αγωνιζόμενοι, η Ελλάδα έχει ακόμα τις καλύτερες καμπίσιες πέρδικες. Γιατί όμως η Ελλάδα έχει τις καλύτερες καμπίσιες πέρδικες; Διότι απλά δεν έχουν, ακόμα, μπασταρδευτεί από άστοχες και επιζήμιες απελευθερώσεις (όπως π.χ. έχει συμβεί με τον αγριόχοιρο).
Οι πληθυσμοί της βρίσκονται σε υψηλό επίπεδο κοντά στα εργοστάσια και τους οικισμούς, ενώ είναι σημαντικά λιγότερα τα πουλιά σε περιοχές που δεν υπάρχει ανθρώπινη παρουσία. Αυτό συμβαίνει για δύο λόγους: Ο πρώτος λόγος είναι η τάση αυτού του πουλιού να πλησιάζει τους ανθρώπους και τα σπίτια του μια και νιώθει περισσότερη ασφάλεια και ο δεύτερος λόγος είναι το «πελέκημα» που υφίσταται σε μέρη όπου... δεν βλέπει κανείς τους λαθροθήρες.
Οι αγώνες μάς απέδειξαν ότι αυτό το πολύτιμο πουλί μπορεί να είναι πηγή πλούτου για τη χώρα μας. Αρκεί να σημειώσουμε ότι οι δεκάδες ξένοι που έρχονται και προπονούν για μήνες δωρεάν τα σκυλιά τους στα ελληνικά τερέν, σε άλλες χώρες πληρώνουν 100 και πλέον ευρώ για να προπονήσουν μερικές ώρες τα σκυλιά τους. Χώρια το χρήμα που αφήνουν σε ξενοδοχεία, ταβέρνες κλπ.

Νίκος Φωτακόπουλος

ΕΘΝΟΣ-ΚΥΝΗΓΙ...

Tο «ΕΘΝΟΣ-ΚΥΝΗΓΙ» από την πρώτη μέρα της κυκλοφορίας του παραμένει σταθερά το Νο 1 κυνηγετικό έντυπο για την πλέον μαζική,έγκυρη και έγκαιρη πηγή ενημέρωσης των 250.000 Ελλήνων κυνηγών,αλλά και όσων έχουν ως προτεραιότητα της ζωής τους τις αποδράσεις. Παράλληλες δραστηριότητες του «ΕΘΝΟΣ-ΚΥΝΗΓΙ»,είναι η διοργάνωση της επιτυχημένης έκθεσης DIANA OUTDOOR (κυνήγι, ψάρεμα,Auto4χ4,.outdoor δραστηριότητες), και οι ειδικές εκδόσεις "ΟΔΗΓΟΣ ΕΘΝΟΣ-ΚΥΝΗΓΙ", ΨΑΡΕΜΑ & ΦΟΥΣΚΩΤΟ και "ΚΥΝΗΓΙ ΜΕ ΚΥΝΗΓΟΣΚΥΛΑ".


Μια BREDA και άλλα σπουδαία δώρα περιλαμβάνει η μεγάλη κλήρωση του μηνός Νοεμβρίου για τους αναγνώστες του «Εθνος-Κυνήγι», προσφορά της DORKAS. Μαζέψτε τα σχετικά κουπόνια και πάρτε μέρος στην κλήρωση.


Μαζί με το τεύχος και σε κάθε τεύχος, προσφορά ένα dvd, με ελληνικά και διεθνή κυνήγια...

Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2011

ΣΥΛΛΗΨΗ ΛΑΘΡΟΘΗΡΑ Σκότωσαν 4 κρι κρι στο φαράγγι της Σαμαριάς...

Ένας λαθροθήρας συνελήφθη χθες το απόγευμα στο φαράγγι της Σαμαρίας, διότι κυνηγούσε, μαζί με άλλα άτομα, κρητικούς αίγαγρους. Οι λαθροκυνηγοί είχαν σκοτώσει ήδη 4 από τα άγρια ζώα.
Η ομάδα των λαθροκυνηγών εντοπίστηκε στην τοποθεσία ''Καλυβάκι'' στην καρδιά του φαραγγιού . Οι αστυνομικοί και οι δασικοί υπάλληλοι έκλεισαν τους διόδους διαφυγής τους, αλλά οι τέσσερις πέτυχαν, τελικά, να διαφύγουν.
Ωστόσο, το θέαμα που αντίκρισαν οι υπάλληλοι του δασαρχείου και οι αστυνομικοί ήταν αποκρουστικό καθώς τα τέσσερα ζώα που είχαν θανατοθεί με πυροβόλο όπλο είχαν γδαρθεί.
Τα 3 ήταν αρσενικά και το ένα θηλυκό και οι λαθροθήρες θα τα πουλούσαν στην αγορά της Κρήτης, αντί 70 ευρώ το κιλό. Οι δράστες γνώριζαν μάλιστα πως αυτή την περίοδο, λόγω αναπαραγωγής οι κρητικοί αίγαγροι έχουν μειωμένα αντανακλαστικά.

Ο κρητικός αίγαγρος αποτελεί προστατευόμενο είδος, καθώς βρίσκεται υπό εξαφάνιση. Το κυνήγι του απαγορεύεται, όπως απαγορευμένη για κυνήγι είναι και η περιοχή του φαραγγιού.
Οι Αρχές βρήκαν και κατάσχεσαν βολίδες από τα όπλα των λαθροκυνηγών και το όπλο του συλληφθέντα. Η ταυτότητα πάντως των ατόμων που διέφυγαν της σύλληψης, σύμφωνα με τους αστυνομικούς, είναι γνωστή

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011

Dario ενα μεγαλο ποιντερ...

Ο DARIO Πρωταθλητής Ευρώπης στην Μεγάλη Έρευνα

Οι διακρίσεις σε πανευρωπαϊκό επίπεδο που βρίσκονται στα χέρια Ελλήνων ιδιοκτητών και εκπαιδευτών συνεχώς αυξάνονται. Αυτό οφείλεται στην αγάπη και το πάθος κάποιων ανθρώπων για τα σκυλιά, που αψηφώντας το κόστος φροντίζουν να έχουν στην ιδιοκτησία τους σκύλους που προέρχονται από κορυφαίες γραμμές αίματος. Παράλληλα οι διακρίσεις που κερδίζουν οι Έλληνες κυνόφιλοι οφείλονται, σε σημαντικό βαθμό στην ικανότητα των κυναγωγών μας να «προετοιμάζουν και να οδηγούν» μέσα στα τερρέν τα σκυλιά αυτά με μοναδικό τρόπο, φτάνοντας τα στο υψηλότερο επίπεδο.
Πρόσφατα, ο DARIO, ιδιοκτησίας Γιάννη Μαθιόπουλου, με την καθοδήγηση του Θοδωρή Μαυρίδη, πρόσθεσε άλλη μια διάκριση στην αγωνιστική του πορεία. Παράλληλα, απέδειξε σε όλη την Ευρώπη, για άλλη μια φορά, ότι οι διακρίσεις των Ελλήνων κυνόφιλων δεν είναι τυχαίες.
Η πρώτη θέση στην Ευρώπη στους Αγώνες Μεγάλης Έρευνας είναι κορυφαία διάκριση και υψίστης σημασίας.
Για τον μεγάλο αυτόν σκύλο και την πορεία του, μας μίλησε ο ιδιοκτήτης του, κ. Γιάννης Μαθιόπουλος.


1. Πότε και πώς αποκτήσατε τον DARIO;
Το 1999 ο Σάκης ο Πονηρέας κι εγώ, φέραμε δύο σκυλιά από την Γερμανία, του εκτροφέα Klaus – Urlich Werchau, τον DARIO και την YVON. Ο Σάκης κράτησε τον DARIO και εγώ την YVON. Αργότερα, το 2000 απέκτησα και τον DARIO.

2. Μπορείτε να μας αναλύσετε την διαδρομή του μέχρι σήμερα;
Πριν έρθει στην Ελλάδα είχε κερδίσει το derby στην Γερμανία (1999). Αναλυτικά οι τίτλοι του είναι οι εξής:
2000 - Κυπελλούχος Ελλάδος
2000 - Πρωταθλητής Ελλάδος Έρευνας κυνηγίου
2001 - Πρωταθλητής Ελλάδος Έρευνας κυνηγίου
2002 - Πρωταθλητής Ελλάδος Έρευνας κυνηγίου
2003 - Καλύτερο Φυλής Ελληνικού Πρωταθλήματος
2003 - Επιλέχτηκε στο Πανευρωπαϊκό της Γαλλίας ως το απόλυτο πόϊντερ
2003 - Καλύτερος Αγώνων Ελληνικού Πρωταθλήματος
2004 - Πρωταθλητής Ελλάδος Μεγάλης Έρευνας
2004 - Καλύτερος Φυλής
2004 - Καλύτερος Αγώνων
2004 - Διεθνής Πρωταθλητής Μεγάλης Έρευνας
2004 - Πρωταθλητής Αναπαραγωγός
2004 - Μέλος της Ελληνικής Εθνικής Ομάδας (όπως επίσης και 2001, 2002, 2003)
2004 - Πρωταθλητής Ευρώπης στη Μεγάλη Έρευνα

3. Ποια είναι τα δυνατά σημεία του DARIO και πώς εξηγείτε το γεγονός ότι βρίσκεται συνεχώς στις πρώτες θέσεις;
Τα δυνατά σημεία του DARIO είναι η τρομερή του δύναμη, το μυαλό και το πάθος. Είναι ένας σκύλος ανεξάντλητος, που βρίσκεται συνεχώς στις πρώτες θέσεις, δίνοντας τον καλύτερό του εαυτό συνεχώς.

4. Η αγωνιστική καριέρα του DARIO συνδυάστηκε με την «καθοδήγηση» του Θοδωρή Μαυρίδη. Πόσο έχει συμβάλει ο Θοδωρής στην εξέλιξη του;
Η συμβολή του Θοδωρή στην εξέλιξη του DARIO ήταν καθοριστική. Πίστεψε περισσότερο απ’ όλους σ’ αυτόν τον σκύλο και αποτέλεσε το Α και το Ω στην ανοδική του πορεία.

5. Από τα μέχρι σήμερα αποτελέσματα ο DARIO έχει αποδειχθεί ένας μεγάλος σκύλος. Ως επιβήτορας έχει την ικανότητα να μεταδίδει τα θετικά στοιχεία του στους απογόνους του; Υπάρχουν χαρακτηριστικά παραδείγματα;
Ασφαλώς και έχει την ικανότητα να μεταδίδει τα θετικά στοιχεία του στους απογόνους του. Υπάρχουν παιδιά του που διακρίνονται στα ελληνικά τερρέν, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον HELLENIC MARIO, ο οποίος βρίσκεται στην δεύτερη θέση του ελληνικού πρωταθλήματος (μετά τον DARIO) και είναι Πρωταθλητής Ελλάδος στην Έρευνα κυνηγίου.

6. Έχετε κρατήσει σκυλιά – απογόνους του DARIO; Ποια είναι η εξέλιξή τους;
Ναι, έχω κρατήσει απογόνους του DARIO. Είναι σκυλιά με πολύ καλή εξέλιξη στον κυνηγετικό χώρο.

7. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια για τον DARIO;
Ο DARIO είναι πλέον 7 ετών και η απόφασή μου είναι να ολοκληρωθεί φέτος η λαμπρή του καριέρα και να παραμείνει στα χέρια του Θοδωρή Μαυρίδη, τον άνθρωπο που τον ανέδειξε.




Το Πόιντερ στη Γαλλία σήμερα: Συνέντευξη του Yves Tastet, Προέδρου Ομίλου Πόιντερ Γαλλίας...

Το πόιντερ σήμερα στη Γαλλία
Συνέντευξη του Yves Tastet, πρόεδρου του Pointer Club Francais


Του Νίκου Νικολάου

Ο βασιλιάς της φέρμας. Ο κυρίαρχος του αέρα. Δυο φράσεις που χρησιμοποιούνται συχνά από τους κυνόφιλους για να περιγράψουν και να προσδιορίσουν το μεγαλείο ενός σκύλου. Μιλάω ασφαλώς για το πόιντερ, το οποίο δημιουργήθηκε για το κυνήγι και έγινε ένας ικανότατος σκύλος φέρμας με χιλιάδες φανατικούς θαυμαστές σε ολόκληρο τον κόσμο. Είναι ένα υπέροχο ζώο με σπουδαία κυνηγετικά προσόντα, όπως η ενέργειά του, η δύναμή του και η ρώμη του, αλλά περισσότερο από όλα η ισχυρή του όσφρηση και η ακλόνητη φέρμα. Μια φέρμα που ορισμένες φορές σου κόβει την ανάσα, δείχνει τον τρόπο με τον οποίο επιβάλλεται πάνω στο θήραμα. Το πόιντερ τελειοποιήθηκε στην Αγγλία από τούς μεγάλους γνώστες, Βρετανούς κυνοτέχνες και χρησιμοποιήθηκε στα εδάφη της Σκωτίας για το κυνήγι του γκράους και της μπεκάτσας. Για την καταγωγή του όμως ερίζουν διάφορες χώρες όπως η Ισπανία, η Γαλλία, η Ιταλία και η Πορτογαλία, μην μπορώντας όμως κάποια να το αποδείξει με σιγουριά. Όπως όμως και να έχει το πράγμα, όλοι συνέβαλαν στο να γίνει ένα τέλειο κυνηγόσκυλο.

Σύντομα ξεπέρασε αυτά τα σύνορα και κατέκτησε σχεδόν όλα τα μήκη και πλάτη της γης από την Νότιο Αφρική ως τον Καναδά, την Αμερική και την μακρινή Αυστραλία. Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα το πόιντερ διήλθε μια κρίση κατά την διάρκεια της οποίας, οι λάτρεις της φυλής ευτυχώς δεν έμειναν με σταυρωμένα τα χέρια. Έπειτα από πολλές επαφές και συζητήσεις και συγχρόνως, με την εισαγωγή νέων κατευθυντήριων γραμμών στην εκτροφή, η κρίση αυτή δείχνει σιγά-σιγά να ξεπερνιέται.
Στην Γαλλία μια χώρα με μακρά κυνηγετική παράδοση το πόιντερ είχε πάντα ξεχωριστή θέση στην προτίμηση των κυνηγών. Από τα ξακουστά μπεκατσοτόπια της Βρετάνης μέχρι τα κυνηγοτόπια της Νότιας Γαλλίας και από τις βουνοκορφές των Γαλλικών Άλπεων ως τις απέραντες πεδιάδες της Μπορντώ, το πόιντερ αποτελεί χρόνια τώρα πολύτιμο σύντροφο στο κυνήγι. Θεώρησα ως πιο κατάλληλο άτομο να μας μιλήσει για το πόιντερ στην χώρα αυτή τον κύριο Yves Tastet, πρόεδρο του Pointer Club Francais.
Ο Yves Tastet, ένας μεσήλικας κύριος παθιασμένος κυνηγός και πόιντερμαν, εκτροφέας και ο ίδιος της φυλής αυτής, δέχθηκε με μεγάλη του χαρά αυτή την πρόκληση. Κλείνοντας το παράθυρο του αυτοκινήτου του και διασχίζοντας τον δρόμο στους πρόποδες των Πυρηναίων ξεκίνησε να μας μιλά για τον αγαπημένο σκύλο χιλιάδων κυνηγών, το πόιντερ.

Ερώτηση: Πείτε μας δυο λόγια για την ζωή σας
Απάντηση: Γεννήθηκα στις 27-12-1953 στην περιοχή Landais κοντά στα σύνορα με την Ισπανία και συγκεκριμένα 60 χιλιόμετρα από τα ισπανικά σύνορα καθώς και 10 χιλιόμετρα απο τις ακτές του Ατλαντικού. Ζω στην ίδια περιοχή και εργάζομαι στην εταιρεία Purina μια εταιρία που παρασκευάζει τροφές για σκύλους και είμαι υπεύθυνος για την ευρύτερη περιοχή της Landais.
Ερώτηση: Εκτός από κυνόφιλος είστε και κυνηγός και ποια θηράματα κυνηγάτε συνήθως;
Απάντηση: Είμαι κυνηγός από νεαρή ηλικία και κυνηγώ με πάθος κυρίως την μπεκάτσα με πόιντερ και σέττερ.
Ερώτηση: Ποιο ήταν το αρχικό ερέθισμα για να ασχοληθείτε με το πόιντερ;
Απάντηση: Ήταν ένα δώρο που μου έκανε ο πρώην πρόεδρος του Pointer Club Francais και σημερινός πρόεδρος του διεθνούς Pointer Club. Αυτός μου έδωσε ένα πόιντερ με το οποίο δεν αισθανόταν καλά, αλλά εγώ το εκπαίδευσα με ευχαρίστηση και το χρησιμοποίησα με επιτυχία στην αναπαραγωγή αλλά και στο κυνήγι μπεκάτσας και άλλων θηραμάτων. Αυτή ήταν η αρχή μιας όμορφης περιπέτειας.
Ερώτηση: Από πότε είστε πρόεδρος του Pointer Club Francais και πως φθάσατε στο να γίνεται;
Απάντηση: Είμαι πρόεδρος του Pointer Club Francais εδώ και δυο χρόνια και διαδέχθηκα τον Jean-Claude Darrigate με φυσικό τρόπο. Το Pointer Club Francais έχει πολλές επιτροπές με πολλές δραστηριότητες και επαφές. Εμείς πάντα δώσαμε προτεραιότητα στις διεθνείς δραστηριότητες όπως για παράδειγμα το πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα πόιντερ που γίνεται κάθε χρόνο στην Γαλλία, και ο αγώνας Le Boulleaume ο οποίος είναι ένας αγώνας μεταξύ εξαίρετων και διακεκριμένων σκύλων. Εγώ μετείχα στην επιτροπή του Le Boulleaume για 7 χρόνια και έπειτα από εκεί έγινα πρόεδρος.
Ερώτηση: Πείτε μας δυο λόγια για το Pointer Club Francais πόσα είναι τα μέλη του, ποιος είναι ο σκοπός του και ποιες είναι οι δραστηριότητές του;
Απάντηση: Το Pointer Club Francais αυτή την στιγμή έχει 1800 ενεργά μέλη. Στόχος του είναι η οργάνωση αγώνων μεγάλης έρευνας την άνοιξη και το φθινόπωρο, αγώνες πρακτικού κυνηγίου σε μπεκάτσα και μπεκατσίνι, η οργάνωση του εθνικού πρωταθλήματος που γίνεται κάθε χρόνο τον Μάιο καθώς και εκθέσεις σε συνεννόηση με τον κεντρικό κυνολογικό όμιλο. Αποτέλεσμα αυτών των δραστηριοτήτων είναι ότι αυτή την στιγμή έχουμε την τύχη να έχουμε μια ποιότητα πόιντερ εξαιρετική, την οποία επιβεβαιώσαμε στο τελευταίο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, όπου είχαμε πόιντερ ικανότατα και συγχρόνως πολύ όμορφα αυτό δηλαδή που είναι και ο απώτερος στόχος μας.
Ερώτηση: Γιατί ένας κυνηγός να διαλέξει ένα πόιντερ; Ποια είναι τα στοιχεία που το κάνουν να ξεχωρίζει απο τις άλλες φυλές;
Απάντηση: Για μένα η φυλή των πόιντερ είναι από τις πρώτες που χρησιμοποιήθηκαν στην Γαλλία ως σκυλιά φέρμας. Οι κυριότερες ικανότητες και τα στοιχεία που είναι πιο σημαντικά στο πόιντερ είναι η μύτη του και η φέρμα. Είναι σκυλιά που μπορούν και μπλοκάρουν το θήραμα με φυσικό τρόπο, μπορώ να πω και σχετικά επιφυλακτικά. Νομίζω ότι στην Γαλλία υπήρξε μια μείωση ενδιαφέροντος για τα πόιντερ, γιατί δώσαμε μεγάλη βάση σε σκυλιά τα οποία έτρεχαν πολύ αλλά δεν ήταν προνοητικά ως προς την επαφή τους με το θήραμα. Την σημερινή εποχή έχουμε σκυλιά, που και πάλι έχουν αποκτήσει μια απο τις πιο σπουδαίες αρετές τους δηλαδή να είναι προνοητικά ως προς την επαφή τους με το θήραμα. Προς το παρόν έχουμε μειώσει από την εκτροφή αυτό το ελάττωμα και έχουμε μια εκτροφή με πολλές φυσικές αρετές. Τα πόιντερ πάντα στην Γαλλία τα χρησιμοποιούσαν οι νέοι κυνηγοί που κυνηγούσαν την κόκκινη πέρδικα στα βουνά διότι αυτά τα ζώα αντέχουν πολύ στην ζέστη. Πριν μερικά χρόνια υπήρχε μια έντονη προτίμηση στο σέττερ για το κυνήγι της μπεκάτσας αλλά τα τελευταία χρόνια αρκετοί επανέρχονται στα πόιντερ.
Ερώτηση: Η εκτροφή σας έχει την επωνυμία'Du Tucs Landais'. Με ποιόν τρόπο επιλέγετε τα ζώα προς αναπαραγωγή και από ποιες γραμμές αίματος προέρχονται;
Απάντηση: Να σας μιλήσω για τον Texas du Tucs Landais. Να σας πω τα κριτήρια που πρέπει να έχει κανείς για να φτάσει σ’ ένα τέτοιο σκυλί. Έχω την μητέρα του, η οποία είναι μια σκύλα πρωταθλήτρια μεγάλης έρευνας και επίσης με πολύ καλή συμπεριφορά και στους αγώνες βουνού, με γενεαλογία γαλλική και λίγο ιταλική. Ο πατέρας ήταν επίσης ένας πολύ εξαιρετικός σκύλος. Όταν έκανα αυτό το ζευγάρωμα ήθελα να κρατήσω το σύνολο των χαρακτηριστικών δυο πολύ σημαντικών σκύλων, του Ippocrate και του Ippocampo del Vento. Φροντίζω λοιπόν να μην απομακρύνομαι ποτέ από τις γραμμές αυτές και επάνω σε αυτή την γενεαλογία δουλεύω πάντοτε.
Ερώτηση: Κατά καιρούς έχει ακουστεί η άποψη ότι τα τελευταία χρόνια το πόιντερ περνάει μια κρίση. Τι πιστεύετε για αυτό και ποιες είναι οι προτάσεις σας;
Απάντηση: Όπως σας είπα και προηγουμένως πιστεύω ότι κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου χρησιμοποιήθηκαν σε όλες τις χώρες γεννήτορες οι οποίοι λίγο πολύ ήταν κατασκευασμένοι κατά τέτοιο τρόπο ώστε δεν είχαν φυσικές αρετές αρκετά δυνατές. Αυτό διατηρήθηκε για αρκετά χρόνια με αποτέλεσμα για μεγάλο διάστημα να μην ξέρουμε πως να φτιάξουμε σκυλιά για τον κυνηγό. Τώρα στην Γαλλία τουλάχιστον όλα τα καλά μας σκυλιά που τρέχουν στους αγώνες της μεγάλης έρευνας δίνουν στην αναπαραγωγή πάρα πολύ καλά σκυλιά κυνηγίου. Απόδειξη αυτού που λέω είναι ότι στον εθνικό διαγωνισμό που είναι διαγωνισμός πρακτικού κυνηγίου τα 7 στα 10 σκυλιά που διαγωνίστηκαν ήταν πόιντερ. Έτσι λοιπόν σήμερα εμείς στην Γαλλία, όσον αφορά την ποιότητα των σκύλων κυνηγίου διορθώσαμε το κακό. Σήμερα έχουμε την τύχη πολλοί κυνηγοί να χρησιμοποιούν το πόιντερ στο κυνήγι και ας είναι η μόδα του σέττερ στο κυνήγι. Πιστεύω ότι είμαστε στην πορεία να ξαναβρούμε την χαμένη μας αίγλη με το πόιντερ.
Ερώτηση: Θεωρείτε ότι υπάρχουν διαφορές μεταξύ των πόιντερ της χρυσής εποχής του Xocrate du Harlay με τα σημερινά πόιντερ;
Απάντηση: Νομίζω ότι ο Xocrate du Harlay ήταν ένας μύθος και υπήρχε μια μυθολογία γύρω από αυτόν τον σκύλο υπό την εξής όμως έννοια. Είναι σα να θέλουμε να συγκρίνουμε μια γαλλική ποδοσφαιρική ομάδα της παλιάς εποχής με μια σημερινή. Τα πράγματα σήμερα έχουν αλλάξει, έχουν δυσκολέψει πολύ και έχουμε δυσθεώρητες απαιτήσεις από τα σκυλιά, από όσες είχαν τότε. Τα σκυλιά την σημερινή εποχή πρέπει να έχουν περισσότερες αρετές από την εποχή του Xocrate du Harlay. Παλαιότερα τα θηράματα αιφνιδιαζόντουσαν και ενοχλούνταν πολύ λιγότερο από ότι αιφνιδιάζονται σήμερα από τους κυνηγούς. Νομίζω ότι σήμερα ένας σκύλος πρέπει να έχει εξαιρετικές ιδιότητες για να γίνει ένα πραγματικά άριστο κυνηγόσκυλο. Ερώτηση: Ποιοι ήταν κατά την γνώμη σας οι κυριότεροι επιβήτορες του παρελθόντος και αν πιστεύετε ότι υπάρχουν σήμερα ανάλογα άτομα στην Γαλλία και στην υπόλοιπη Ευρώπη τα οποία να δώσουν μια εκ νέου ώθηση στην φυλή;
Απάντηση: Το ζήτημα που θίγετε είναι λίγο λεπτό για να μπορέσει να πει κάποιος με σιγουριά ότι η τάδε γραμμή είναι περισσότερο καλή από μια άλλη. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι στην Γαλλία υπήρχαν εξαιρετικά σκυλιά όπως ο για παράδειγμα ο Brick des Pises ή ο Fray du Riou de la Cuve. Ειδικά ο Fray ο οποίος ήταν το κορυφαίο σκυλί που βγήκε από την γραμμή του Ippocrate και Ippocampo del Vento.Ήταν ένα σκυλί που για μια συγκεκριμένη περίοδο μας έδωσε πάρα πολλά πράγματα. Παρόλα αυτά υπήρχαν εξαιρετικά σκυλιά τα οποία όμως δεν αναπαρήγαγαν το ίδιο εξαιρετικά σκυλιά. Σήμερα ο Saxo du Bois des Perches και o Texas du Tucs Landais είναι δυο αναπαραγωγοί που έδωσαν αρκετά πράγματα στην φυλή και την βελτίωσαν ως ένα βαθμό. Ο Saxo είναι ένα πόιντερ που αν κοιτάξουμε την γενεαλογία του συναντάμε σχεδόν όλες τις αρετές των πόιντερ. Ο πατέρας του Saxo ο μεγάλος Ribot della Noce προέρχεται από ιταλική γενεαλογία. Στην μητέρα του Saxo συναντάμε το αίμα του Ippocrate Ippocampo del Vento γραμμή η οποία βρίσκεται και στην μητέρα του Texas.
Ερώτηση: Θεωρείται ότι ο σημερινός τράιαλερ κινείται αυστηρά μέσα στα όρια του στάνταρ μορφολογίας ή υπάρχει κάποια απόκλιση; Πως είναι για εσάς το ιδανικό πόιντερ;
Απάντηση: Ειλικρινά για μένα σήμερα, αν κοιτάξουμε το πόιντερ τράιαλερ πιστεύω ότι στην Γαλλία έχουμε φθάσει σε ένα επίπεδο στο οποίο μπορώ να πω ότι,το σημερινό πόιντερ είναι πιο καλύτερο και πιο δυνατότερο από το παρελθόν. Σήμερα στην Γαλλία έχουμε άριστα σκυλιά ιδίως αρσενικά αφού στην δική μας έκθεση μορφολογίας τις πρώτες θέσεις κέρδισαν οι πρωταθλητές της μεγάλης έρευνας.
Ερώτηση: Ποιος πιστεύετε ότι πρέπει να είναι ο ρόλος των κριτών αγώνων;
Απάντηση: Ο ρόλος ενός κριτή αγώνων σήμερα είναι καθοριστικής σημασίας διότι, οι κριτές πρέπει κατά κύριο λόγο να ανταμείβουν το σκυλί εκείνο που δίνει την εντύπωση ότι κατέχει το μάξιμουμ των φυσικών αρετών. Όταν μιλάω για φυσικές αρετές μιλάω κυρίως για ισορροπία, διότι σήμερα ο κριτής δίνει υπερβολική σημασία στην τεχνική πλευρά, γιατί υπάρχει το κακό της δημοσιότητας γύρω από ένα σκυλί. Για μένα ένα σκυλί που είναι «κατασκευασμένο» από έναν εκπαιδευτή, εάν ο κριτής δεν έχει την ικανότητα να το διακρίνει μπορεί να προκαλέσει σοβαρό κακό. Αν κοιτάξουμε στο παρελθόν σκυλιά φτιαγμένα τα οποία είχαν κατά 50% φυσικές αρετές και το υπόλοιπο 50% το απέκτησαν από έναν εκπαιδευτή για να κερδίσουν έναν αγώνα είχαν κάνει μεγάλο κακό στην ράτσα. Ας μην ξεχνάμε οτι στόχος μας είναι να έχουμε σκυλιά κυρίως για το κυνήγι.
Ερώτηση: Ποια είναι η άποψή σας για το επίπεδο του πόιντερ στην Ελλάδα;
Απάντηση. Πιστεύω ότι στην Ελλάδα υπάρχει μια πολύ καλή ποιότητα πόιντερ. Παρακολούθησα τι έκαναν τα ελληνικά σκυλιά στο τελευταίο πρωτάθλημα Ευρώπης και με εξέπληξε ευχάριστα η παρουσία των ελληνικών πόιντερ διαπιστώνοντας την πολύ καλή κατάσταση στην οποία βρίσκονταν και στην οποία άλλωστε έχει συμβάλει και ο πρόεδρός σας κ. Γιάννης Φουτρής. Θυμάμαι ένα πόιντερ που είδα την πρώτη μέρα και μου άρεσε πολύ και το όνομα του ήταν Άρης. Βέβαια γνωρίζω σε γενικές γραμμές τα ελληνικά σκυλιά τα οποία έχω δει να διαγωνίζονται στην Ισπανία, Γαλλία και Πολωνία και μπορώ να πω ότι είναι σκυλιά πολύ αποτελεσματικά.
Ερώτηση: Ποια είναι η άποψή σας για το αγγλικό σέττερ;
Απάντηση: Το αγγλικό σέττερ είναι μια φυλή την οποία δεν γνωρίζω πολύ καλά, παρά το γεγονός ότι και εγώ εκτρέφω σέττερ, αλλά μόνο για προσωπική χρήση στο κυνήγι και όχι για εμπορικούς σκοπούς. Νομίζω ότι αντίθετα με το πόιντερ το σέττερ έπεσε θύμα της ίδιας του της επιτυχίας. Δυστυχώς στην Γαλλία σήμερα υπάρχουν λίγοι εκτροφείς που να μπορούν να είναι πειστικοί για την επιλογή του σέττερ. Στην Γαλλία το μεγαλύτερο μέρος των κυνηγών ασχολείται αποκλειστικά με την μπεκάτσα και όλος ο κόσμος ψάχνει για αγγλικά σέττερ που έχουν φήμη στο κυνήγι αυτό. Μια φήμη που φρόντισαν να δημοσιοποιήσουν και να αξιοποιήσουν κατάλληλα. Σήμερα όμως στην Γαλλία πιστεύω ότι ένα σέττερ που είναι ικανό μόνο στην μπεκάτσα δεν έχει τα εχέγγυα που χρειάζονται για την βελτίωση της φυλής. Ερώτηση: Θα θέλατε να απευθύνετε έναν χαιρετισμό στους Έλληνες κυνηγούς;
Απάντηση: Χαιρετίζω τους Έλληνες κυνηγούς και θα ήθελα να πω δυο λόγια κυρίως σε αυτούς που λατρεύουν τα σκυλιά φέρμας. Θέλω να τους πω ότι η εγγύηση για την ποιότητα ενός σκύλου είναι αυτό να έχει φυσικές αρετές τις περισσότερες που γίνεται. Διότι ο κυνηγός δεν έχει πάντα την κατάλληλη μητέρα ή τον πατέρα που χρειάζεται για να βελτιώσει ένα σκυλί. Αυτό όμως που αποτελεί εγγύηση για την βελτίωση της φυλής είναι να συνεχίσουμε να κυνηγάμε και μάλιστα σε θήραμα φυσικό.

ΜΟΤΟ
•      Νομίζω ότι στην Γαλλία υπήρξε μια μείωση ενδιαφέροντος για τα πόιντερ, γιατί δώσαμε μεγάλη βάση σε σκυλιά τα οποία έτρεχαν πολύ αλλά δεν ήταν προνοητικά ως προς την επαφή τους με το θήραμα.
•      Για μένα ένα σκυλί που είναι «κατασκευασμένο» από έναν εκπαιδευτή, εάν ο κριτής δεν έχει την ικανότητα να το διακρίνει μπορεί να προκαλέσει σοβαρό κακό.

ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ ΚΑΙ... ΕΞΑΦΑΝΙΣΕΙΣ ΜΕ ΦΟΝΤΟ ΕΝΑΝ ΑΝΤΙΚΥΚΛΩΝΑ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ Καιρός - «εχθρός» για την μπεκάτσα...

Η αποδημία της μπεκάτσας αποτελεί πάντα ένα μυστήριο και η... πρώιμη αποδημία της ακόμα περισσότερο!
Η πιο πρώιμη μπεκάτσα που έχει βρει ο γράφων όλα αυτά τα χρόνια ήταν στις 18 Οκτώβρη, σε ένα δάσος βελανιδιάς στην Πελοπόννησο, μετά από ένα καιρό ξαφνικό και χειμωνιάτικο, ίδιο με αυτόν που είχαμε τον Οκτώβρη που πέρασε...
Οι μπεκάτσες πετώντας με 300 χιλιόμετρα τη βραδιά εγκαταλείποντας τη Ρωσία, μπορούν να φτάσουν άνετα στη Βαλκανική - ακόμα και στην Πελοπόννησο - μέσα σε ελάχιστες μέρες. Αρκεί... να θέλουν να πετάξουν!.
Η αποδημία του φθινοπώρου γίνεται συνήθως σταδιακά από τα άπειρα νεαρά πουλιά, εξαρτώμενη αποκλειστικά από τις καιρικές συνθήκες.
Η φθινοπωρινή αποδημία κατά κανόνα δεν γίνεται «βίαια», όπως γίνεται με τις μπεκάτσες που φέρνει ο πρώτος μεγάλος χειμώνας της χρονιάς.
Οι καιρικές συνθήκες εφέτος τον Οκτώβρη όμως, ήταν αυτές που θα έσπρωχναν κάθε... μυαλωμένη μπεκάτσα του βορά, σε μια γρήγορη αποδημία προς τον νότο...
Ολη η βαλκανική χερσόνησος ήταν χιονισμένη από ένα υψόμετρο και πάνω (συνθήκες που δεν βλέπουμε εύκολα ούτε τον Γενάρη πια)!
Οι πρώιμες μπεκάτσες είναι οι μικρότερες σε ηλικία, αυτές δηλαδή που φοβούνται περισσότερο τις καιρικές συνθήκες. Σε μια ήπια φθινοπωρινή εξέλιξη κατεβαίνουν χωρίς να βιάζονται, «αποικίζοντας» σημεία που έχουν ιδανικές τοπικές μικροσυνθήκες.
«Μπαίνουν» με βαρομετρικά χαμηλά που κινούνται από τον βορά προς τον νότο, μπαίνουν και με βορειοανατολικό καιρό που είναι ο ούριος άνεμος για την αποδημία τους.
Υπάρχει όμως και ένα «αλλά»...
Ο παρατεταμένος βορειοανατολικός άνεμος που ζούμε μέρες τώρα στη βαλκανική, οφείλεται στην παρουσία ενός «αντικυκλώνα» στην ανατολική Ευρώπη.
Είναι ένας κρύος και ξηρός άνεμος που στεγνώνει γρήγορα όλη τη γη, μετατρέποντας τους ιδανικούς υγρούς μπεκατσότοπους, σε ...πούδρα και σκόνη!
Οι μπεκάτσες συνεχίζουν να περνάνε, αλλά... δεν σταματάνε για να εγκατασταθούν.
Τα πουλιά του περάσματος βρίσκονται σε μια κορφούλα τη μια μέρα, αλλά την επομένη εξαφανίζονται χωρίς να «απλώσουν» στο δάσος.
Οι μπεκάτσες χάνονται και μάλιστα σε ...άγνωστη κατεύθυνση.
«Προφητείες» είναι δύσκολο να διακινδυνεύει κανείς, αλλά αυτός ο παρατεταμένος βορειοανατολικός καιρός - σε συνδυασμό με την έλλειψη βροχής - είναι καταστροφικός .
Το έχουμε ξαναδεί το «φαινόμενο» εδώ στην Ελλάδα, σε κάποιες από τις χειρότερες «μπεκατσοχρονιές»!
Οι μπεκάτσες εμφανίζονταν να κινούνται στα μεγάλα δάση των ορεινών αξόνων της Μακεδονίας, του Ασπροπόταμου και της Ηπείρου, αλλά δεν στέκονταν πουθενά!
Δυστυχώς το ίδιο φαινόμενο ζούμε αυτό το εικοσαήμερο, μετά την κακοκαιρία του Οκτώβρη που έφερε τα πρώτα πουλιά στο τόπο μας...
Ο βορειοανατολικός καιρός ξέρανε τον τόπο, στέγνωσε την υγρασία, «σκότωσε» τα μανιτάρια, καθήλωσε τα σκουλήκια στα βάθη του χώματος και άφησε τα φύλλα επάνω στα δένδρα, χωρίς να εμπλουτίζουν με την οργανική τους ύλη τα δάση.
Αν δεν βρέξει πολύ και παντού, σύντομα, υπάρχει το ενδεχόμενο να ζήσουμε μια ακόμα χρονιά μπεκάτσας, που από ελπιδοφόρα... κατέληξε σε καταστροφή!
Οι γραμμές αυτές γράφονται ακριβώς στην πρώτη εβδομάδα του Νοέμβρη.
Σε πρόσφατη αποστολή του «Εθνος - Κυνήγι» στη Θεσσαλία και στη Μακεδονία, τα δάση ήταν άδεια από μανιτάρια, τα φύλλα στις οξιές ήταν ξερά, ενώ στα ντούσκα ήταν πράσινα! Σε πολλά σημεία του δάσους το χώμα άχνιζε σαν ...πούδρα από την ξέρα.
Η προσοχή μας είναι πλέον στραμμένη στο δελτίο καιρού, όπου μια αχνή ελπίδα κάποιων βροχών διαφαίνεται για τις προσεχείς μέρες, τουλάχιστον για κάποιες περιοχές της χώρας μας...
Αν οι βροχές δεν έρθουν, οι μπεκάτσες θα ξαναπαίξουν τον ρόλο του «φαντάσματος»... που τόσο αρέσκονται να παίζουν!


Νίκος Κράλλης

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

ΟΚΑΔΕ...

Α.Κ.Ι ΜΠΕΚΑΤΣΑΣ PDF Εκτύπωση E-mail
Σημείο συνάντησης για τον αγώνα πρακτικού κυνηγίου, στο Παλαιοδελί Φαρσάλων, θα είναι η εκκλησία του Αγ Δημητρίου, στον Αλμυρό Βόλου 08:00 πμ. Κατά την διεξαγωγή του αγώνα τα σκυλιά θα φέρουν BEEPER ΜΟΝΟ στη φέρμα και κουδουνάκι στην έρευνα. Κόστος συμμετοχής 30 ευρώ για κάθε μέρα.

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

Ακυρώνεται η απόφαση για το κυνήγι στον Αμβρακικό...

- Η αντίδραση της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Ηπείρου Τα πάνω- κάτω, σχετικά με το κυνήγι στον Αμβρακικό φέρνει το Υπουργείο Περιβάλλοντος, το οποίο έκοψε σχεδόν εν τη γενέση της, τη χαρά των κυνηγών. Φέτος και μετά από τριετή απαγόρευση η Γενική Γραμματέας Αποκεντρωμένης Διοίκησης είχε υπογράψει απόφαση ώστε να επιτραπεί το κυνήγι σε τμήματα του εθνικού πάρκου, στον Αμβρακικό.
Λίγες μέρες μετά την υπογραφή, που προκάλεσε πλήθος αντιδράσεων από οικολογικές οργανώσεις και σωματεία, το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής αλλάζει άρδην τα δεδομένα.
Όπως έκανε γνωστό ο Ειδικός Γραμματέας Δασών, συντάχθηκε ήδη έγγραφο του Υπουργείου με το οποίο ανακαλείται η απόφαση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης.
Να σημειωθεί ότι οι οργανώσεις Αρκτούρος, Αρχέλων, Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Εταιρεία, Ορνιθολογική, Καλλιστώ, Δίκτυο Μεσόγειος SOS και WWF σε κοινή τους επιστολή τους ζητούσαν από τον υπουργό Περιβάλλοντος Γιώργο Παπακωνσταντίνου, να λάβει άμεσα τα απαραίτητα μέτρα ώστε το καθεστώς προστασίας να παραμείνει σύννομο με τις διεθνείς υποχρεώσεις μας.
Λίγες ώρες αργότερα ο Ειδικός Γραμματέας του Υπουργείου, δήλωνε ότι με την υπογραφή του σχετικού εγγράφου, το θέμα είναι πλέον λήξαν.
Θέση πολλών ήταν πως η νόμιμη θήρα θα πατάξει την λαθροθηρία. Στο στόχαστρο των λαθροθήρων είναι σε μόνιμη βάση το προστατευόμενο είδος της βαλτόπαπιας. Μάλιστα υπήρξαν και συγκεκριμένες καταγγελίες ότι τα θηράματα καταλήγουν σε ταβέρνες της περιοχής, όπου πωλούνται πανάκριβα ως εκλεκτά εδέσματα.
Η πραγματικότητα δείχνει πως από το 1990 οπότε απαγορεύτηκε η θήρα στον Αμβρακικό, οι αρμόδιες για τη φύλαξη υπηρεσίες δεν έχουν επιδείξει επαρκή πολιτική βούληση για την πάταξη του εκτεταμένου φαινομένου της λαθροθηρίας.
Ο Αμβρακικός, αν και έχει χαρακτηριστεί ως διεθνούς σημασίας από τη Σύμβαση Ραμσάρ, έχει περιληφθεί από το 1990 στον Κατάλογο του Μοντρέ (δηλαδή τη μαύρη λίστα της Σύμβασης) εξαιτίας των ανεξέλεγκτων δραστηριοτήτων και την απουσία σωστής διαχείρισης. Ίσως είναι καιρός για μέτρα! Η αντίδραση της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας
Η στάση του Υπουργείου Περιβάλλοντος, προκάλεσε την άμεση αντίδραση της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Ηπείρου, η οποία επικροτεί την απόφαση της Γενικής Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης και εμφανίζεται βέβαιη για την δημοσίευσή της στο ΦΕΚ.
Αναλυτικά στην ανακοίνωση σημειώνεται:
Παρακολουθούμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και ιδιαίτερη έκπληξη τις τελευταίες ημέρες τη συζήτηση που αναπτύσσεται γύρω από την άσκηση της θήρας στον Αμβρακικό, με αφορμή την απόφαση που υπέγραψε η Γ.Γ Αποκεντρωμένης Διοίκησης Ηπείρου - Δυτ. Μακεδονίας Δημ. Γεωργακοπούλου – Μπάστα, με την οποία ρυθμίζει το κυνήγι στη Ζώνη Α του υγροβιότοπου.
Το Δ.Σ της Ε’ Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Ηπείρου από καιρό είχε επισημάνει την αναγκαιότητα άρσης της απαγόρευσης άσκησης της θήρας, μετά και το πέρας της τριετούς καθολικής απαγόρευσης τον Μάρτιο του 2011.
Όλο το προηγούμενο διάστημα, η Ε’ ΚΟΗ με εμπεριστατωμένες τοποθετήσεις προσέγγισε το θέμα της άσκησης θήρας στον υγροβιότοπο, χωρίς κραυγές απόγνωσης και μεγαλόστομες διακηρύξεις, καταθέτοντας τις προτάσεις της και αναλαμβάνοντας και την ευθύνη που της αναλογεί, ώστε να ενεργήσει ανάλογα προς την κατεύθυνση της αντιμετώπισης των όποιων προβλημάτων υπάρχουν, ειδικά ως προς τα μεμονωμένα και καταδικαστέα από το σύνολο της κυνηγετικής οικογένειας, κρούσματα λαθροθηρίας.
Η απόφαση που υπέγραψε η κα Γεωργακοπούλου υπακούει στις σύγχρονες κατευθύνσεις της άσκησης θήρας, ικανοποιεί το σύνολο της τοπικής κοινωνίας, που έχει εκφραστεί πολλάκις υπέρ της δραστηριότητας αυτής, με όρους, κανόνες και προϋποθέσεις και λαμβάνει υπόψιν τις αντίστοιχες θετικές εισηγήσεις όλων των Δήμων της περιοχής, των τοπικών κοινοτήτων και των αρμόδιων γραφείων των Διευθύνσεων Δασών Πρέβεζας και Άρτας.
Αντιλαμβανόμαστε την αιτία, αλλά και τον σκοπό για τον οποίο εκφράζονται από την πρώτη στιγμή, αντίθετες απόψεις και καταγγέλλεται η εν λόγω απόφαση από εκείνους που θεωρούν αποκλειστικό προνόμιο τη διαχείριση όλων των θεμάτων που σχετίζονται με το περιβάλλον και το οικοσύστημα του Αμβρακικού. Οι λόγοι για τους οποίους υπάρχει αυτή η γενικευμένη αντίδραση των περιβαλλοντικών οργανώσεων, μεταξύ αυτών και ορισμένων που δεν είχαν και δεν έχουν ασχοληθεί ουδέποτε με τον Αμβρακικό, είναι προφανείς.
Αδυνατούμε ωστόσο να κατανοήσουμε τη σκοπιμότητα των τοποθετήσεων υπηρεσιακών παραγόντων του ΥΠΕΚΑ, που ζητούν την ανάκληση της απόφασης αυτής, θεωρώντας μάλιστα πως το θέμα είναι λήξαν.
Για όσους τυχόν δε γνωρίζουν ή εμφανίζονται να εκφράζουν άλλη άποψη, να σημειώσουμε, ότι η σχετική αρμοδιότητα ανήκει αποκλειστικά στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση και ως εκ τούτου η λήψη της απόφασης είναι απολύτως νόμιμη, επιστημονικά τεκμηριωμένη και σύμφωνη με την υπάρχουσα κατάσταση και την δυνατότητα άσκησης της θήρας στον Αμβρακικό και όχι με την «εικονική πραγματικότητα» που επιχειρούν κάποιοι να δημιουργήσουν για μία ακόμη φορά.
Παρακολουθούμε τις εξελίξεις, τελούμε εν αναμονή της δημοσίευσης της απόφασης αυτής στο ΦΕΚ και επαναλαμβάνουμε τη δέσμευσή μας, ότι θα είμαστε οι πρώτοι, που θα αναλάβουμε την ευθύνη για την πιστή εφαρμογή της

http://www.epiruspost.gr

Αυξάνονται τα αγριογούρουνα...

Μεγάλη αύξηση στον πληθυσμό και την κάρπωση των αγριογούρουνων δείχνουν τα στοιχεία της έρευνας που έκανε η Κυνηγετική Ομοσμονδία Θασσαλίας για την οκταετία 2003 εως 2011 
 
Τα τελευταία χρόνια οι ολοένα και αυξανόμενες αναφορές των κυνηγών για αύξηση του πληθυσμού των αγριόχοιρων στη Θεσσαλία, η οποία όμως δεν αποτυπωνόταν σε αριθμούς μέσα από μια επιστημονική μελέτη, ανάγκασε την Κυνηγετική Ομοσπονδία Θεσσαλίας το 2003 να εκπονήσει πρόγραμμα καταγραφής της κυνηγετικής κάρπωσης των αγριόχοιρων στη Θεσσαλία με τίτλο : « Διαρκής καταγραφή της ετήσιας κάρπωσης αγριόχοιρων στη Θεσσαλία και επίδραση της θήρας στις αναλογίες φύλων και ηλικιών στους πληθυσμούς του αγριόχοιρου ».


Αποτέλεσμα αυτού είναι σήμερα να έχουμε αποτελέσματα οχτώ χρόνων που μας οδηγούν σε σαφή συμπεράσματα για την πληθυσμιακή κατάσταση των αγριόχοιρων, την κάρπωση, την επίδραση της θήρας στις αναλογίες φύλων και ηλικιών στους πληθυσμούς του αγριόχοιρου, τον αριθμό των κυνηγών που ασχολούνται με αυτό το είδος κυνηγιού κτλ. στοιχεία και συμπεράσματα που είναι πολύ χρήσιμα για την ορθολογική διαχείριση του αγριόχοιρου.


Γι΄ αυτό το λόγω η Θεσσαλία χωρίστηκε σε εδαφικές περιφέρειες , οι οποίες συμπίπτουν κατά κύριο λόγο με τις περιοχές ευθύνης των Ομοσπονδιακών Θηροφυλάκων, οι οποίοι με το πέρας της κυνηγετικής περιόδου καλούνται με προσωπική συνέντευξη των αρχηγών των κυνηγετικών ομάδων ( γουρουνομάδων ) να συμπληρώσουν ένα ειδικά διαμορφωμένο ερωτηματολόγιο. Στο ερωτηματολόγιο καταγράφονται  ο συνολικός αριθμός των θηρευμένων ζώων, η περιοχή που θηρεύτηκαν, η ηλικία τους, το φύλο τους κ.α.

Το ερωτηματολόγιο έχει δομηθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να μειώνονται στο ελάχιστο οι διπλοκαταμετρήσεις των ζώων και να επιτυγχάνεται η όσο το δυνατόν πιο άρτια καταγραφή της κάρπωσης.
Η συλλογή οχτώ χρόνων στοιχείων μας καταδεικνύει μια σταθερή αύξηση της κάρπωσης του αγριόχοιρου στη Θεσσαλία, η οποία αποτυπώνεται ως εξής:

Η αυξητική τάση του πληθυσμού του  αγριόχοιρου από το 2003 έως και σήμερα μέσα από τα στοιχεία της κάρπωσης είναι ολοφάνερη και  εύκολα αντιληπτή. Ιδιαίτερα αυξημένη παρατηρείται η κάρπωση του αγριόχοιρου στην ανατολική Θεσσαλία ( Λάρισα & Μαγνησία). Ενώ στη Δυτική Θεσσαλία ( Τρίκαλα & Καρδίτσα)  ο αριθμός των θηρευμένων αγριόχοιρων είναι κατά πολύ μικρότερος από την ανατολική (γράφημα 2).

Παρότι ο αριθμός των αγριόχοιρων στη δυτική Θεσσαλία είναι μικρότερος, έχουμε ανάπτυξη του πληθυσμού τους, με αποτέλεσμα να υπάρχουν σημαντικοί πληθυσμοί αυτών των ζώων σε περιοχές όπου τις προηγούμενες δεκαετίες δεν υπήρχαν. Παρά το γεγονός της συνεχής αύξησης της κάρπωσης του αγριόχοιρου και κατά συνέπεια του πληθυσμού τους κατά την περίοδο 2008-09 παρατηρείται μία μικρή μείωση. Η μείωση της κάρπωσης τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι κάτι , το οποίο δε συνέβη απλώς, αλλά οφείλεται σε συγκεκριμένο γεγονός.

 
Αν παρατηρήσουμε προσεκτικά το γράφημα 3, θα δούμε ότι υπάρχει μια μη ορθολογική κατανομή της κάρπωσης των ατόμων του αγριόχοιρου κατά την περίοδο 2007-2008, που δεν συνάδει με τους κανόνες της ορθολογικής διαχείρισης του αγριόχοιρου που προστάζουν τη θήρευση των μικρών ζώων  κάτω του έτους ( ετήσια αναπαραγωγή ) και όχι των ώριμων θηλυκών ( άνω του έτους ), τα όποια αποτελούν το αναπαραγόμενο κεφάλαιο.

Πέραν όμως της κυνηγετικής περιόδου 2007-2008 όπου παρατηρείται ένα ιδιαίτερα αυξημένο ποσοστό κάρπωσης των ώριμων θηλυκών αγριόχοιρων, το γράφημα 4 καταδεικνύει ότι η κάρπωση τους είναι αυξημένη όλα τα έτη που εξετάζουμε (2003-2011), πρόκειται δηλαδή για μια γενικότερη εικόνα. Αυτό θα πρέπει να το λάβουμε σοβαρά υπόψη και σκεπτόμενοι λογικά και πράττοντας ορθολογικά να μειώσουμε το ποσοστό κάρπωσης των ώριμων θηλυκών. Διότι μόνο με αυτό τον τρόπο θα διατηρήσουμε  σταθερή την αυξητική τάση που παρουσιάζει ο πληθυσμός των αγριόχοιρων.
 

Στον παρακάτω πίνακα φαίνοται ο αριθμός των ομάδων γουρουνοκυνηγών που δραστηριοποιηθήκαν τα τελευταία 7 χρόνια στη Θεσσαλία, ο αριθμός των κυνηγών που εντάσσονται σε αυτές τις ομάδες και το ποσοστό γουρουνοκυνηγών στο σύνολο των κυνηγών της Θεσσαλίας .
Κυν. Περίοδος - Ομάδες Κυνηγών - Αρ. Κυν. Αγριόχοιρου - Κυνηγοί Θεσσαλίας  -   % γουρ/γών στο σύνολο των κυνηγών
2003-04                   110                         1.402                       18.481                            7,5 %
2004-05                   114                         1.453                       18.392                            7,9 %
2005-06                   132                         1.683                       17.774                            9,4 %
2006-07                   139                         1.800                       17.463                          10,3 %
2007-08                   151                         1.899                       17.614                          10,7 %
2008-09                   150                         1.691                       17.732                            9,5 %
2009-10                   161                         1.684                       17.934                            9.3 %
2010-11                   156                         1.663                       17.108                          10.28%

Επίσης θηρευτήκαν από κυνηγούς της Θεσσαλίας αρκετοί αγριόχοιροι σε όμορες περιοχές εκτός Θεσσαλίας όπως φαίνεται στον πίνακα που ακολουθεί, ενώ αντίθετα δεν μας είναι γνωστός ο αριθμός των αγριόχοιρων που Θεσσαλία από κυνηγούς άλλων περιοχών.

Επομένως τα στοιχεία της μελέτης αυτής αποτυπώνουν πλέον με  αριθμούς αυτό που υπήρχε κατά κοινή ομολογία εδώ και αρκετά  χρόνια αλλά δεν είχαμε τη δυνατότητα να το αποδείξουμε. Στο χέρι μας είναι πλέον να διαχειριστούμε σωστά αυτή την κατάσταση έτσι ώστε οι αγριόχοιροι να συνεχίσουν να υπάρχουν σε μεγάλους αριθμούς και να δίνουν συγκινήσεις στους ανθρώπους που ασχολούνται με τη θήρα τους.

ΣΤΕΡΓΙΟΠΟΥΛΟΥ  ΓΙΟΥΛΗ
ΔΑΣΟΛΟΓΟΣ – ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ  ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ Ζ΄ Κ.Ο.Θ

Πυροβολήθηκε θηροφύλακας...

Το θράσσος των λαθροθήρων ξεπέρασε τα όρια, δεν δίστασαν να πυροβολησουν κατά του οργάνου και στη συνέχεια τράπηκαν σε φυγή. 
 
Το βράδυ της 14ης Νοεμβρίου σε περιοχή του Ν. Χαλκιδικής, όπου απαγορεύεται η θήρα, ο ομοσπονδιακός θηροφύλακας κατά την άσκηση της υπηρεσίας του και κατόπιν καταγγελίας σταμάτησε διερχόμενο όχημα για πραγματοποίηση ελέγχου. Αντ’ αυτού οι επιβαίνοντες στο όχημα δεν σταμάτησαν και ένας εξ αυτών κατέβηκε και πυροβόλησε τρεις φορές κατά του θηροφύλακα, ευτυχώς χωρίς να τον τραυματίσει, προξενώντας σημαντικές ζημιές στο υπηρεσιακό αυτοκίνητο. Κατόπιν τράπηκαν σε φυγή. Έρευνα διεξάγει το τοπικό αστυνομικό τμήμα.
Το περιστατικό αυτό αποδεικνύει για άλλη μια φορά το σοβαρό έργο που πραγματοποιούν οι κυνηγετικές οργανώσεις, όταν την ίδια στιγμή κάποιοι καθισμένοι στους καναπέδες τους ασκούν «επιδοτούμενη περιβαλλοντική πολιτική» και δεν διστάζουν να λοιδωρούν κατά του έργου και των ανθρώπων που ασκούν θηροφύλαξη, διατυπώνοντας μάλιστα και τη φράση – κλισέ «βάλανε το λύκο να φυλάει τα πρόβατα».
Η Κυνηγετική Ομοσπονδία Μακεδονίας – Θράκης (ΣΤ’ ΚΟΜΑΘ) καταδικάζει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο το πρόσφατο περιστατικό πυροβολισμού κατά υπαλλήλου της θηροφύλακα.