Είναι πολύ ωραίο να σου περιγράφουν για κοπάδια φάσσας που «μπαίνουν» ασταμάτητα και περνούν σε κοντινές αποστάσεις (βολής) πάνω από τα καρτέρια. Ποιος δεν θα ήθελε να ζήσει μια τέτοια εμπειρία;
Στην πραγματικότητα όμως ελάχιστες είναι οι φορές που ένας «καθαρόαιμος» φασσάς θα βιώσει τέτοια κατάσταση.
Χιλιάδες χιλιόμετρα για τους κατοίκους των μεγάλων αστικών κέντρων, ή καθημερινές έξοδοι παρακολούθησης από τους πιο τυχερούς που κατοικούν κοντά στα κυνηγοτόπια, αποτελούν τον κανόνα για τους φασοκυνηγούς. Ατελείωτες ώρες στα καρτέρια και πάντα ελπίδα για την επόμενη μέρα, αποτελούν γνωστές συνήθειες για τους κυνηγούς των «σιδερένιων» πουλιών.
Γνωριμίες, διασυνδέσεις, ικανότητα αξιοποίησης πληροφοριών αποτελούν βασικές προϋποθέσεις για να μπορεί ο κυνηγός να είναι εκεί που πρέπει, την κατάλληλη στιγμή.
Αν υπάρχουν όλα αυτά τότε και μόνο τότε υπάρχει πιθανότητα, ο κυνηγός να δει τα πουλιά να περνάνε πάνω από το κεφάλι του.
Τα διήμερα του Σαββατοκύριακου είναι λίγα, αλλά και οι πολυήμερες «διακοπές» φαντάζουν πολυτέλεια για την πλειοψηφία των κυνηγών. Αν κάποιος δεν έχει μπει ακόμη στο γκρουπ των φασσάδων, καλό θα είναι πριν εξοπλιστεί με τα απαραίτητα εφόδια (ρούχα, όπλα, φυσίγγια) να πάρει μερικά μαθήματα υπομονής και επιμονής (δεν γνωρίζω πού διδάσκονται αυτά). Ή, να το πάρει από την αρχή απόφαση ότι στην πλειοψηφία οι έξοδοι του θα είναι μια καλή και αναζωογονητική επίσκεψη στη φύση.
Στο άρθρο αυτό θα ασχοληθούμε με τις λίγες εκείνες περιπτώσεις που όπως αναφέρει η λαϊκή ρήση «… σπάει ο διάβολος το ποδάρι του…» και βρισκόμαστε σε απόσταση βολής από τις φάσσες.
Πριν περάσουμε στο όπλο και στο φυσίγγι θα πρέπει να κάνουμε μια μικρή αναφορά στα κατάλληλα υποδήματα και ενδύματα. Το κυνήγι της φάσσας είναι από τα λίγα που η ένδυση συντελεί ουσιαστικά στην έκβαση του.
Η φάσσα όπως και τα υπόλοιπα περιστεροειδή έχει την ικανότητα να βλέπει πολύ καλά. Δεν γνωρίζω ποια χρώματα μπορεί να διακρίνει ή αν διακρίνει τελικά κάποια χρώματα. Αυτό όμως που γνωρίζω καλά είναι ότι ακόμη και τα μάτια αν ανοιγοκλείσεις (που λέει ο λόγος) το αντιλαμβάνεται.
Το μεγάλο υψόμετρο που συνήθως βρίσκονται τα καρτέρια σε συνδυασμό με τις χαμηλές θερμοκρασίες λόγω χειμώνα και την πολύωρη αναμονή, δεν χωρούν συμβιβασμούς σε ότι αφορά την ποιότητα των ενδυμάτων και υποδημάτων. Το να είσαι καλά ντυμένος στο καρτέρι δεν συνδυάζεται με την λογική του κρεμμυδιού, δηλαδή πολλά ρούχα που έχουν ως συνέπεια να δυσχεραίνουν και να περιορίζουν τις κινήσεις.
Τα σύγχρονα υλικά που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή ενδυμάτων και υποδημάτων προσφέρουν υψηλή προστασία από το κρύο, το νερό κλπ, είναι ελαφριά, άνετα και προσφέρονται πλέον σε ιδιαίτερα προσιτές τιμές.
Η λογική που συνήθως επικρατεί για την επιλογή όπλου και φυσιγγίων αγγίζει τα όρια της υπερβολής και κάποιες φορές τα ξεπερνάει.
Ο χαρακτηρισμός σιδερένιο πουλί που χρησιμοποιούν οι κυνηγοί για την φάσσα δεν είναι τυχαίος και αρκετές φορές οδηγεί σε ακραίες επιλογές.
Ξεκινώντας από το μήκος της κάνης, θα πρότεινα κάνη 66 έως 71 cm για τα αυτογεμή και 68 με 76 για τα δίκανα. Είναι ευνόητοι οι λόγοι διαφοροποίησης μεταξύ αυτογεμών και δικάνων λόγω του ότι τα αυτογεμή είναι πιο μακριά σαν όπλα (λόγω μήκους βάσης).
Το βάρος του όπλου θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να ξεπερνά τα 3 κιλά.
Δεν υπάρχει λογική να ρίχνουμε φυσίγγια με βάρος γόμωσης 36 + gr και να ψάχνουμε να βρούμε στην αγορά όπλο ελαφρύ για να μην μας κουράζει. Ως προς το βάρος, προς τα πάνω και εκεί υπάρχει όριο. Όπλα με βάρος επάνω από 3.700 gr είναι δύσχρηστα και κουραστικά.
Από εργονομικής πλευράς θα πρέπει να ελέγχετε στο όπλο που θα αγοράσετε να είναι εύκολο στον χειρισμό του. Μην ξεχνάτε ότι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων λόγω του κρύου τα γάντια είναι απαρίτητα. Ο υποφυλακτήρας της σκανδάλης πρέπει να είναι ευρύχωρος για να χωράει το δάκτυλο με το γάντι.
Το γέμισμα, ιδιαίτερα στα αυτογεμή, θα πρέπει να γίνεται εύκολα ακόμα και όταν φοράτε γάντια. Αλλά και τα γάντια θα πρέπει να προσφέρουν σταθερό κράτημα.
Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται όταν επιλέγουμε γάντια γιατί εκτός της προστασίας από το κρύο και ενδεχομένως από το νερό, θα πρέπει να παρέχουν καλή αίσθηση στο κράτημα. Επιμένω στα γάντια γιατί εκτός της προστασίας, συντελούν και στην έκβαση της βολής. Πολλοί είναι εκείνοι που διαβάζοντας την αναφορά στα γάντια θα πουν «εγώ δεν τα χρειάζομαι». Εδώ είναι αυτό που λέμε η «μαγκιά της φυλής.
Πρέπει να γνωρίζετε ότι το εκτεθειμένο χέρι παγώνει με συνέπεια να δυσκολεύονται οι κινήσεις. Επίσης, με παγωμένα χέρια δεν είναι δυνατόν να υπολογιστεί η δύναμη που ασκείται στη σκανδάλη για να τραβηχτεί, γιατί τα αισθητήρια νεύρα δεν παρέχουν σωστή πληροφόρηση στον εγκέφαλο.
Αν η σκανδάλη χρειάζεται 2 κιλά περίπου πίεση για να αποδεσμεύσει την σφύρα ενδέχεται να ασκήσουμε 5 ή 6 κιλά. Το αποτέλεσμα θα είναι να «τραβάμε» όλο το όπλο προς τα κάτω και να του αλλάζουμε θέση επηρεάζοντας την ευθεία του με τον στόχο.
Το μήκος της θαλάμης στα όπλα μπορεί να είναι 76mm. Oύτως ή άλλως στην πλειοψηφία τους τα σύγχρονα όπλα έχουν 76άρες θαλάμες. Η βλητική απόδοση αν χρησιμοποιήσουμε φυσίγγια με μήκος 70 mm δεν επηρεάζεται. Τουλάχιστον στο σημείο που να δημιουργεί προβλήματα στην βλητική απόδοση του όπλου.
Η εσωτερική διάμετρος του κυρίου τμήματος της κάνης (αυλός) πρέπει να είναι από 18,4mm και επάνω. Στις βαριές γομώσεις οι πιο «ανοιχτοί» αυλοί αποδίδουν καλύτερα. Οι διευρυμένοι αυλοί από 18,6 και πάνω αποδίδουν πολύ καλά με την προϋπόθεση ότι συνδυάζεται με καλής ποιότητας φυσίγγια.
Στα δίκανα όπλα οι αυτόματοι εξολκείς είναι προτιμότεροι, γιατί αν λάβουμε υπόψη ότι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων φοράμε γάντια, η αφαίρεση των κενών καλύκων με το χέρι δεν είναι και ό,τι πιο εύκολο.
Η συλλογή των κενών καλύκων επιβάλλεται καθώς και όλων των υπόλοιπων σκουπιδιών (σακούλες, συσκευασίες, πλαστικά, κουτιά φυσιγγίων κ.ά.)
Η επιλογή των τσοκ είναι μια δύσκολη υπόθεση γιατί οι φάσες όπως και όλα τα υπόλοιπα θηράματα δεν «κλείνουν» συμβόλαια για το πια διαδρομή θα ακολουθήσουν αλλά ούτε σε ποιο ύψος θα πετάνε. Όπως και να έχει τα βιδωτά τσοκ παρουσιάζουν πλεονέκτημα για το λόγο ότι δίνουν τη δυνατότητα να επιλέξουμε ανάλογα την περίπτωση το κατάλληλο τσοκ. Αρκεί η δυνατότητα αυτή να μην καταλήξει σε αδιέξοδο επιλογής.
Θα πρότεινα στα αυτογεμή να ξεκινάμε πάντα με βιδωμένο το DEMI τσοκ (3 άστρα ***).
Για τα δίκανα τον βελτιωμένο κύλινδρο (4 άστρα) για την πρώτη και το βελτιωμένο μισό (2 άστρα **) για την δεύτερη.
Ακρότητες που παρατηρούνται στην επιλογή φυσιγγίων, με πολύ βαριές γομώσεις και χοντρά σκάγια κάτω από το Νο3, συνήθως κρύβουν την απελπισία.
Η φτωχή σκοπευτική ικανότητα οδηγεί σε αυτές τις λύσεις και όχι η πραγματική ανάγκη για καταβολή του θηράματος.
Τα Νο 4,5,6 και για τους πιο ψαγμένους σκάγια με διάμετρο από 2,75 mm έως 3,25 είναι υπέρ αρκετά για να χρησιμοποιηθούν στο κυνήγι της φάσσας. Το αν αυτά είναι επινικελωμένα, επιχαλκωμένα κλπ, θα το αποφασίσετε μόνοι σας με την προϋπόθεση ότι θα δοκιμαστούν στον πίνακα (χαρτί 1Χ1).
Για τα δίκανα ο συνδυασμός Νο6 για την πρώτη και Νο5 για την δεύτερη είναι πολύ καλός. Στα αυτογεμή ισχύει το ίδιο. Το Νο4 μπορεί να χρησιμοποιηθεί όταν τα πουλιά περνάνε ψηλά.
Τα 36 γραμμάρια σκάγια αποτελούν πολύ καλή επιλογή, ιδιαίτερα για τα δίκανα που ο παράγοντας λάκτισμα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη. Τα καλά 40άρια – 42άρια που είναι γεμισμένα από σοβαρούς κατασκευαστές δεν διαφοροποιούνται πολύ σε ότι αφορά τις παραγόμενες πιέσεις, συγκρινόμενα με τα 36άρια. Πρέπει όμως, αν και εφόσον τα επιλέξουμε να είμαστε σίγουροι ότι το όπλο έχει τις κατάλληλες προδιαγραφές και ότι τα φυσίγγια προέρχονται από σοβαρό και υπεύθυνο κατασκευαστή.
Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στον τομέα αυτό γιατί έχει να κάνει με την ασφάλειά μας. Αν δεν γνωρίζετε, ρωτήστέ τον οπλουργό σας ή το κατάστημα που έχετε αγοράσει το όπλο.
ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΣΚΟΠΕΥΣΗΣ
Όταν τουφεκάμε φάσσες το φόντο που έχουμε συνήθως είναι ο ουρανός. Επειδή όμως σ’ αυτή την περίπτωση δεν υπάρχουν σταθερά σημεία δεν είναι εύκολο να προσδιορίσουμε την απόσταση που μας χωρίζει από τα θηράματα. Η ορατότητα συντελεί ουσιαστικά στην εκτίμηση της απόστασης. Συνήθως τις ημέρες που η ορατότητα είναι πολύ καλή έχουμε την λανθασμένη εντύπωση ότι τα πουλιά είναι κοντά με αποτέλεσμα να απογοητευόμαστε όταν πυροβολούμε και δεν «πέφτουν».
Ο θόρυβος που συνήθως ακούμε παράγεται από τα σκάγια που κτυπούν στα φτερά της φάσσας. Οι περισσότεροι, ακούγοντας το θόρυβο, νομίζουν ότι σκάγια δεν έχουν δύναμη να διαπεράσουν το δέρμα, εξού και το «σιδερένιο πουλί» Το αποτέλεσμα είναι, την επόμενη φορά να εφοδιάζονται με ακόμη πιο χοντρά σκάγια και πιο ισχυρές γομώσεις έχοντας την εντύπωση ότι με την επιλογή τους αυτή θα ξεπεράσουν αυτό το πρόβλημα.
Η φάσσα όπως και τα υδρόβια διαθέτουν πυκνό πτέρωμα, όχι όμως ικανό να αντισταθεί στα σκάγια που προανέφερα ως κατάλληλα με την προϋπόθεση ότι τουφεκάμε σε λογικές αποστάσεις.
Η λογική «τουφέκα μέσα στο κοπάδι και κάτι θα πέσει» έχει αποδειχθεί εμπράκτως ότι δεν αποδίδει.
Το σωστό είναι να ξεχωρίσουμε με ψυχραιμία κάποιο πουλί από το κοπάδι και να πράξουμε ό,τι και στις τουφεκιές με μονά θηράματα. Αν το καταβάλουμε με την πρώτη δεν είναι ανάγκη να κατεβάσουμε και να ξανανεβάσουμε το όπλο. Απλά επιλέγουμε ένα δεύτερο πουλί και κάνουμε το ίδιο. Όταν μας πλησιάζει το κοπάδι πρώτα επιλέγουμε το πουλί, το παρακολουθούμε με τα μάτια μας και ξεκινάμε τη διαδικασία επώμισης με την προϋπόθεση ότι μέσα στα επόμενα 2 με 3 δεύτερα θα πυροβολήσουμε. Αυτό προϋποθέτει να έχουμε ξεχωρίσει το πουλί, να μη μας έχουν εντοπίσει τα πουλιά και βέβαια να βρίσκονται στην σωστή απόσταση.
Επειδή ενδέχεται να βρίσκονται και άλλοι κυνηγοί στον ίδιο τόπο με εσάς, σεβαστείτε τους και μην «χαλάτε» τα πουλιά γυρίζοντας ή πυροβολώντας μακριά με την λογική του «… δεν θα τα ξαναδώ, άρα ρίχνω».
Η προσκόπευση έχει την δική της ιδιαίτερη σημασία. Η φάσσα λόγω του ότι είναι μεγάλο σε μέγεθος θήραμα δίνει την εντύπωση ότι κινείται αργά.
Μην ξεχνάτε ότι και τα αεροπλάνα την ίδια εντύπωση δίνουν άλλα ταξιδεύουν με 700 χιλιόμετρα την ώρα.
Οι φάσσες δεν ταξιδεύουν με 700 χιλιόμετρα, αλλά όποιος υποτιμήσει την ταχύτητά τους το αντιλαμβάνεται (αν είναι σε θέση να το αντιληφθεί) αμέσως μετά το τράβηγμα της σκανδάλης.
Τα υψηλά ποσοστά υγρασίας στην ατμόσφαιρα αποτελούν συνήθως αιτία αποτυχημένων βολών λόγω του ότι μειώνονται οι ταχύτητες των σκαγιών από την αυξημένη τριβή στην ατμόσφαιρα. Αυτός είναι ο λόγος που κάποιες φορές τουφεκάμε καλά και περηφανευόμαστε για τις σκοπευτικές μας ικανότητες, ενώ κάποιες άλλες όχι και μας φταίνε αυτοί που φτιάχνουν τα φυσίγγια και τα όπλα. Για να ξεπεράσετε τέτοιες περιπτώσεις ή θα πρέπει να αυξήσετε τις προσκοπεύσεις ή να κατεβείτε ένα νούμερο σκάγια από αυτά που συνήθως χρησιμοποιείτε για να «κερδίσετε» την χαμένη ταχύτητα των σκαγιών, σε περιπτώσεις που τα ποσοστά υγρασίας στην ατμόσφαιρα ξεπερνούν το 70%.
Καλή φυλάχτρα, κατάλληλα ρούχα, και σωστή επώμιση για τον χρόνο που θα πυροβολήσετε είναι τα μυστικά για το κυνήγι της φάσσας.
Υπομονή, επιμονή και κουράγιο στα πολλά χιλιόμετρα.
Του Σοφοκλή Κοσκινά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου